Omega အဖြစ်ကူးပြောင်းပြီးနောက် ကျွန်တော့်ရန်သူရဲ့အမှတ်အသားပေးတာကိုခံလိုက်ရတယ်။

Ch12.

( ဒီအနံ့ကနည်းနည်းရင်းနှီးတယ် ...)

အရင်ထဲကကျောင်းမှာ ယန်ချုံးရဲ့ အခင်ဆုံးသူငယ်ချင်းဖြစ်တာကြောင့် တစ်လောကလုံးမှာ သူ့ကိုဒီလောက်ရက်စက်ရဲတဲ့ သူတစ်ယောက်ပဲရှိတယ်ဆိုတာကို ရှဲ့ယွီသိတယ်။

ရှဲ့ယွီရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေက တုန်လာပြီး ယန်ချုံးကို ရုတ်တရက် ခုန်အုပ်လိုက်တယ် ။ သူကယန်ချုံးရဲ့  လည်ပင်းကို တင်းကျပ်စွာဖက်ထားပြီး သစ်တော်သီးပန်းပွင့်မိုးရွာပြီး ရေချိုးရတဲ့အထိ သူ့ကိုလွှတ်ပေးဖို့ ငြင်းဆန်နေခဲ့သည်။   သူအသက်ရှူမဝမချင်း ငိုခဲ့သည်။

“ လောင်ဇီ! ”

သူ့အသံက ကျယ်လောင်လွန်းတာကြောင့် တစ်တန်းလုံးက သူ့ကိုကြည့်လာကြတယ် ။

"....... ငါ့ရဲ့ချစ်လှစွာသောသားလေး။ လောင်ဇီက မင်းကိုချစ်တာ အချည်းနှီးမဖြစ်ခဲ့ဘူးပဲ " သူ့လည်ပင်းမှ တန်းလန်းချထားတဲ့ မျောက်တစ်ကောင်လို လည်ပင်းကိုအစ်စေပြီး သူ့ရဲ့ခေါင်းကို ကိုက်ခဲစေသည်။  ဘယ်လိုဘဲဖြစ်ဖြစ် သူအံသွားကိုကြိတ်လိုက်ချိန်မှာ သက်သာရာရစေတဲ့ အရိပ်အယောင်တစ်ခုက သူ့မျက်လုံးထဲတွင်ပေါ်လာသည်။

ရှဲ့ယွီက သူ့ကိုချက်ချင်းမှတ်မိသည်။  ဒီကလေးခေါင်းက နည်းနည်းချို့တဲ့နေပေမယ့် အခြားကိစ္စတွေမှာတော့သူက ကျိရှင်းလန်ထက် နည်းနည်းပိုလိမ္မာတယ်။

တစ်ဖက်တွင် ရှဲ့ယွီက ရေတံခါးများဖွင့်တော့မယ်လို့ ထင်ရသည်။  ဆံပင်ကောက်ကောက်များနှင့် ပြည့်နေတဲ့ ခေါင်းက  ယန်ချုံးရဲ့ လက်မောင်းထဲမှာ ရှိနေဆဲဖြစ်သည်။  ရှဲ့ယွီက သူ့ကိုယ်သူ နှပ်ချေးနှင့်မျက်ရည်တွေပေကျံကုန်တာကို သူအကူအညီမဲ့စွာကြည့်နေနိုင်သည်။  ကြီးမားတဲ့ လူတစ်ဦးဖြစ်သည်မှာသိသာထင်ရှားသော်လည်း သူ့မျက်ရည်များနှင့် နှပ်ရည်များစီးဆင်းနေတဲ့ အရွယ်ရောက် Alpha တစ်ယောက်နှင့် တူပုံမရချေ၊ ထိုအရာအားလုံးကို သူ့ကျောင်းယူနီဖောင်းနဲ့ ပွတ်တိုက်ခဲ့သည်။

နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီးမှာ Alpha နဲ့ Omega တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဖက်ထားကြတယ်။  ထိုမြင်ကွင်းက အနည်းငယ် ထိတ်လန့်စရာကောင်းသည်၊ ခဏအကြာတွင် ဘေးမှကြည့်ရှုသူများစွာ စုဝေးလာကြသည်။  ပိုင်ယွမ်ယွမ်တောင်မှ သူတို့ကိုအံ့သြတဲ့အကြည့်နဲ့ကြည့်ရဖို့ သူမရဲ့မိတ်ကပ်လိမ်းခြင်းကို ရပ်တန့်လိုက်ပြီ။