Done Chasing You

20

[TYPO/GRAMMATICAL ERROR AHEAD]

Chapter 20

*AZ POV*

"Mama" sigaw ng familiar na boses ng isang bata, lumingon ako sa pinanggalingan ng boses, when I saw her I smiled.

"Baby Amara" Nakangiting tawag ko din dito.

"Where is papa, mama?" Tanong nito ng makalapit sya sakin.

Yumuko ako, para mapantayan ko sya, " He's coming here, let's just wait for him out there ok?"

"Ok" Masayang sabi nito. Tumayo ako at hinawakan ang kamay nya.

"Let's go" sabay kaming lumabas ng bahay at tulad ng sabi ko sa kanya. Naghintay kami dito sa papa nya.

It's been five years since i left the philippines At first it was difficult of course because I was still adjusting to it but after a while I got used to it. a lot has happened to me here, I'm communicating with my friends we're still talking on skype, once when we were talking with Andrew and Train, Clarence was still talking to me and he said when I'm came back in the Philippines, he wants to tell me something. Nabalita ko kasi sa kanila na uuwi na ako doon next month dahil doon na ako mag aaral.

I am a 4th year collage so I will continue my studies in the Philippines with them, because I also heard that they are still studying the same school.

"Mama, papa is here" napabaling ako sa bata ng mag salita ito. Ngumiti muna ako sa kanya bago binalingan si Killian na nasa harap na pala namin.

"Hi love, Hi baby Amara, did you miss papa?" Nakangiting tanong nito sa bata.

"Ofc papa, I always miss you" masayang saad nito.

"Your so Sweet, did your mom miss me too?"

Napairap naman ako dahil sa tanong nito sa bata. " Ask mama papa, don't ask me" Nakasimangot na sagot nito. Napatawa naman ako ng mahina ganon din si killian.

Bumaling ito sakin"Miss me?" Tanong nito, napairap naman ako dahil sa ka abnormalan nya. Kaninang umaga lang kami nag kita tapos mamiss ko agad sya? Mukha nya ah.

"Miss mo mukha mo" sagot ko dito, umarte naman itong parang nasasaktan.

"Mama what did you say?" Takang tanong ng bata. Umiling naman ako. Hindi pala ito nakaka intindi ng tagalog. Tinuroan ko naman pero tamad mag aral ng salitang tagalog eh. Mana sa ama ang tamad.

Hindi ko pala napakilala sa inyo si Baby Amara. She is baby Amara Witara, yes she is Witara, she's Killian daughter, Apat na taong gulang na ito, pero parang matanda kung makipag-usap. Maybe you are wondering kung bakit may anak na sya? and yes anak nya is not mine, I'm not ready for that yet. I am considered the mother of the child because long story HAHA. Alam ng bata na hindi ako ang totoo nyang nanay.

"Let's go. I cooked something that you baby amara and your father will difinitely like." Nakangiting saad ko. Binuhat ni Killian si Amara at hinalikan nya ito sa pesnge. Hinalikan din ako nito sa pesnge.

"Really mama?, papa did you hear that? Mama cooked something for us" masayang sabi ni amara sa papa nya.

"Yeah, yeah so lets goo" Hinawakan ako nito sa bewang habang buhat nito si Amara sa kabilang braso nya. Sabay kaming tatlong pumasok sa bahay.

Bumaba si Amara sa buhat ng papa nya ng makapasok kami at naunang tumakbo sa kusing.

"Amara is obviously excited to taste your cooking" masayang saad nito sakin.

"Ofc, favorite nyo lang namang dalawa ang niluto ko" nakangising saad ko na nag palaki ng mata nya.

"Adobong manok? Owsh*t why didn't you say?" Inis na tanong nito. Mag sasalita pa sana ako ng tumakbo na din ito. Napailing na lamang ako sa kanilang mag ama.