"Nako mga bininini Mukang gagabi Na" tugon ni Señor Calvin sa amin at tumayo na ito "Ay sayang naman" At dahil gagabi na ay Napag-Pasyahan na naming Umuwi na.
"Victoria tayo na at mauna na kame sa inyo Dahil Mukang hinahanap na kame ni Mama" pag papaalam ng dalawang magkapatid samen , At Sumakay na sila sa kalesa "Paalamsa inyo mag-ingat kayo sa pag-uwi" Sigaw ni Victoria.
"Tayona binibini?" Alalay saken ni Señor Calvin "Maraming Salamat.
"Binibini Asahan ko muli ang ating pagkikita" Nakarating na kame sa aking bahay at nag paalam narin ako kay Calvin.
"Paalam Din Sayo ginoo, mag-ingat kasa iyong pag-uwi", habang kumakaway At umandar na ang kanilang kalesan hudyat para sya'y Magtungo na.
Habang papasok na ako sa aming tahanan ay tila naisip ko kung paano kaya kung mahulog rin ako kay Calvin.
Iniisip ko kung , bakit napa ka bait rin nya sa akin ngunit Wala rin naman masama kung sa mga ginagawa nya.
"Binibini?" Gulat na Gulat ako ng bigla Akong tawagin ni Silbya "Silbya ikw pala yan Nagulat naman Ako sa iyo" "paumanhin bininini" "kalimutan mona" Nagtungo na ako sa aking silid upang maligo muna at matulog ng mahimbing.
"THE MANSION OF BUENAVISTA FAMILY"
Nakarating na si Calvin At Nagtungo sya sa Opisina ni Adrian "Tila , napaka Abala ata ng aking pinsan" ------'-Dahil walang kaalam-alam si Ella na nandito narin pala si Adrian sa San Francisco, "Tila , ata kay laki ng iyong ngiti, sabihin mo nga at sino ang napaka palad na Babae ang nag-papasaya iyo?" Lumakad - lakad si Adrian Upang mag-hanap ng Libro.
Habang Si Calvin naman ay Naka-upo lang sa Harap ng mesa ni adrian "Isa syang , mahinhin at mahiyain na Binibini, At kapag sya'y Aking kasama ay tila diko maipaliwanag ang saya" habang masayang nilalarawan si Ella kay Adrian na si Ella ang Babaeng iyon.
At ngumiti lang si Calvin kay Adrian Habang si adrian Ay Nasa kabila Ngunit Nagkakarinigan din sila.
At di nag-tagal ay Umalis na rin si Calvin dahil Ayaw nya maistorbo si Adrian.
"Sya nga pala, Adrian malapit na ang piging sa iyo ng iyong mama" dagdag pa ni Calvinkay Adrian "Oo , diko nakakalimutan" Sagot ni Adrian At tuluyan ng lumabas ito at pumunta na sa kanyang sariling Silid.
BINABASA MO ANG
ANG BINIBINI NG SAN ANTONIO
Historical FictionPROLOGO *Mula sa aming kalesang sinasakyan ay Naka-upo Ako malapit sa bintana , natatanaw ko ang mga kay gandang pananim mula sa hasyenda ng aking pinakamamahal na si SEÑOR Adrian Buenavista , dahil mula bata pa ako ay sya na ang aking kalaro at k...