" matapos ang lahat ay diko alam kung Nakarating Naba kame Sapagkat Hinid ko naman ka bisado ang aming pupuntahan.
"Binibini, tayo'y Nakarating na sa ating patutunguhan". Akala nya sa akin habang ako'y pababa ng kalesa akoy nagulat sa aking nakita Sapagkat kay ganda rito.
"At anong lugar ito? Tila kay ganda"
Malawak at maaliwalas ang lugar at walang maingay tanging mga huni lamang ng ibon lamang ang aking naririnig.
"Binibini ito'y kalahati lamang ng pamana sa akin ni papa" paliwanag nya sa akin at umupo sa isang silya doon na tila may hinagpit si Calvin tungkol sa kanilang naging buhay noon.
"Dahil sa totoo lang binibini, dati ang buong hasciendang ito ay sa aking papa, Ngunit Dahil nagkautang ang aking papa sa kanilang pamilya ay napilitang ipagbigay ni papa ang buong hascienda para lamang makapag-bayad.
"Ngunit paano nyo nakuha muli ang kalahati ng inyong hascienda?" Tanong ko kay Calvin habang tumabi narin ako sa kanya upang damayan at samahan sa kalungkutang kanyang nadarama.
"Dahil sa kabaitan ni Adrian, pinakiusap nya ang kanyang pamilya upang ibigay ang kalahati ng hascienda kung kaya't kahit papaano ay may kabuhayan parin kame sa San Antonio" lumingon sa akin si Calvin "Ngunit binibini....." at hindi na natuloy ang kanyang sasabihin sapagkat dumating ang magkapatid.
"Kapatid na Calvin at binibining Ella, tila kanina pa kayo dito?" Tuwa ni Victoria samen "at tila nagambala natinAng kanilang pag-uusap Adele" sabay hinila ni Victoria si Adele.
At tuwang tuwa naman si Calvin sa dalawa "Ngunit Señor , Ano nga uli yung sasabihin mo kanina?" Saad ko "tayo na't sumunod na tayo sa kanila, kalimutan mona ang aking balak na sasabihin".
At sumunod na kame sa magkapatid sa tabi ng dalampasigan ka'y linaw at ang presko pa ng aking nalalanghap na hangin.
"Señorita Ella, Samahan mo kameng mamingwit ng isda ni Victoria" paanyaya sa akin ni Adele habang masayang-masaya ito "o sige " at pumunta na kame sa dalampasigan at simula na kameng mamingwit.
At maya-maya ay may nabingwit na ata si Adele "Sandali tila mukang may nakuha na ata ako" at biglang hinihila ni Adele Ang pingwit at may nahuli na nga sya.
"Tila napakadaya palad mo naman at may nakuha kana, habang kame ni Ella ay wala pa" pagtatalo ng magkapatid.
"Tayo na nga Ella, at pumunta na tayo kay Calvin" tampo ni Adele kay Victoria.
"Uy sandali , hintayin nyoko" habol samen no Victoria.
At lumapit ako kay Calvin "tila mahilig ka manulat at mag basa ng mga Nobela Señor" tungon ko sa kanya sabay tiklop ng libro.
"Binibini ito ay tula" saad nya sakin sabay lingon.
"Uy andito na kame , May naisip kameng laro ni Victoria" saad ni Adele sa amen t umupo sa aming tabi.
---------''''''''''
KABANATA 7 will next it soon
Please keep reading
BINABASA MO ANG
ANG BINIBINI NG SAN ANTONIO
Ficción históricaPROLOGO *Mula sa aming kalesang sinasakyan ay Naka-upo Ako malapit sa bintana , natatanaw ko ang mga kay gandang pananim mula sa hasyenda ng aking pinakamamahal na si SEÑOR Adrian Buenavista , dahil mula bata pa ako ay sya na ang aking kalaro at k...
