KABANATA 10

2 1 0
                                    

Kina umagahan ay tila naging bangungot ang lahat sa aking mga natuklasan tubgkol kay Adrian.

Kung kaya't masaya namana akong kasama si calvin At ngayong ataw na ito ay wika naya'y saken ay ako'y ipapasyal nya.

Ngunit Bigla kang  Naalala si adrian parang iba sya kase Dating Adrian na aking nakilala Dahil Noo'y Ang hilig lang ni Adrian ay mag kwento Dahil madalas nya kameng kwentuhan.

Kung kaya't di naman sya marunong tumugtog ng pyano si adrian noon,  pero sa bagay sya'y Nag-aral sa ibang bansa kung kaya't pinag-aralandin nya siguro ang pag tugtog.

Matapos ang aking pagtutula , ay naligo na ako at maghahanda. ng maghintay ng matagl si Calvin.

(FAMILY OF BUENAVISTA)
"Adrian , gising ,, hinihintay kana ni Señorita Talya sa Ibaba"   Wika ni Calvin kay Adrian  "Sige Baba na"  "Bilisan mo , Sapagkat may pupuntahan pa ako kung kaya't diko sya makakausap habang ika'y wala , Oh sige na At ako'y tutungo na"   Bumaba na si Calvin  "Paumanhin Binibini kung miiwan kang mag isa hayan mo at baba na rin si Señor Calvin"   "hayaan mona Señor Calvin Kaya ko syang hintayin".

(ELLA)

=>Habang naghihintay sa aming labas ng bahay para hintayin na dumating si Calvin,, at Dumating na rin si Calvin laki ng ngiti ko nang masilayan ang kalesang kanyang madalas na sakyan.

"Binibini paumanhin kung pinaghintay kita ng matagal "    " wala yon Señor".

-------------------------------------------------

At namasyal na kame kung saan saan at masayang kwentuhan at hanggang sa pumunta kame sa kanyang madalas na tambayan , Dinala nya ako upang malibang naman ako ng konti.

"Señor Calvin , tila yata napakaganda din ritoat napaka rami mong libro mahilig kabang mag basa?"  Tanong ko kay Xalvin habing nanlilibot sa maraming libro.

"Diba't Señor , mahilig din magkwento at bumasa si Adrian?"

"Oo Binibini ngunit hindi ang mga iyang klase ng libro , kundi tungkol sa mga pampolitikang libro ,, halika't Binibini , at pakinggan mo ito"    lumapit ako sa kanya at nag-simula na syang mag-talumpati , habang nakikinig ako sa kanya ay Bigla kong naalala si Adrian sa kanya.

Ngunit Ang sabi ni Calvin ay di naman mahilig si Adrian sa mga ganto?  Ngunit Bakit si Calvin ay parang ang husay.

"Binibining Ella , nagustuhan mo ba?" Sabay tiklob ng librong kanyang binasa.

Pinaliban ko nalang ang aking nasa isip kanina   "Ka'y ganda sa tenga at napaka husay mo naman pala"   "Isa lamang yan sa itinuro sa akin ni ama nung sya'y nabubuhay pa"    "pasensya kana ginoo"  "matagal na yon Binibini kaya nalimot kona ang mga iyon"

"Sandali muna Binibini , may kukunin lang ako"    "sige"  Batid ko'y napakatalento nyang Señor ng San Antoño.

At may nahulog mula sa aking harapan , pinulot ko ito at ibabalik ko sana pero sa librong ito mayroong larawan na ang pamilyang Buenavista at kasama ang aking kababata.

"Binibini"   Dating ni Calvin at lumapit sa akin  "Ayos kalang ba?"    

Maya-maya ay tinanong ko na rin si Calvin tungkol sa larawan.

"Ginoong Cavin , ikw ba ang Dati kong kalaro noon?" Lumapit si Calvin kay Ella "Saan mo nakuha ang larawan?"  "Sagutin mo"

"Binibini"  "ikw ba? At hindi si Adrian?"
"Binibini, Aaminin ko ako nga yon pero hindi ako adrian maaaring napagkamalan moko noon dahil kahit ang aming mga ina'y ay natutuwan sa amin Adrian Sapagkat kami'y  daw magkamukha nung kami'y bata pa"

Ako'y Nagulat kung kaya't kaya pala di ako naalala ni adrian ng ga ing iyon dahil hindi naman nya talaga akong kilala.

"Akala ko pa nga Binibining ella ay hindi mona ako maaalala kahit kailan kaya rin pala hindi moko maalala ng gabing iyon yung pala'y ang akala mo si adrian ay ako ngunit , Masaya la rin ako na nakabalik kana sa San Antoño Binibining Ella"    ngiti ni adrian saken.

"Pasensya kana , kung kita'y natawag na Adrian noon"    Isina uli ko na ang larawan kay Calvin Dahil ang buong akala ko'y talaga si Adrian ang batang iyon yun pla'y si Calvin yon.

ANG BINIBINI NG SAN ANTONIOTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon