Sırlarım...

66 15 5
                                    

Eve geldim. Şükürler olsun ki ailem evde yoktu. Olsalardı bir sürü laf edeceklerdi. Bir süreliğine işleri için şehir dışına çıkmışlardı evde tektim kafamı dinliyordum en azından. Bana bir zararları yoktu, pek karışmazlardı bana. Ama yine de adam gibi kafa dinlemek en iyisi.

Ertesi sabah oldu, okula gitmeyecektim bu yüzümle olmazdı. Sanırım burnum kırılmıştı ve kaşım yarılmıştı ve vücudumda şişlikler, morluklar vardı. Heryerim ağrıyordu bu şekilde asla okula gidemezdim Caitlin endişelenirdi ona gerçekleri söyleyemezdim onun hayatını tehlikeye atabilirdim. Doğaüstü bir kız olmasına rağmen onunda zayıf noktaları vardı. Ne olursa olsun hiçkimse mükemmel değildir.

Evde uzanıp Caitlin'i bekliyordum çünkü bugün okula gitmedim ve Caitlin beni merak ediyordu bundan emindim. Uykum gelmişti tam uykuya dalıyordum ki kapı çaldı. Sesin etkisiyle irkildim çünkü o adamlar bende de etki bıraktılar. Yataktan kalkıp kapıya doğru yöneldim, kapıyı açtığımda karşımda Caitlin vardı tam da beklediğim gibi. Tam bana sarılacakken duraksadı

" Dur,dur,dur. Ne oldu senin yüzüne!? "

" Sakin ol Cait bir şey olmadı sadece dün akşam marketten dönerken karşıma bir grup serseri çocuk çıktı. Ondan sonra ben para vermeyince olan oldu işte. "

" Kim peki bunlar!? "

" Bilmiyorum. Bebeğim boş ver tamam mı? Olan oldu. "

" Peki. Sen bilirsin. Ee canın acıyormu bebeğim? "

" Hayır Cait. Sadece yanımda ol yeter. "

'' Her zaman olacağım Michael. '' 

Caitlin evde oturmak istedi ben de bir şey diyemedim. Kabul ettim. Evde bir kaç tane ağrı kesici krem vardı Caitlin'e morluklarıma sürmesini söyledim. O da yaptı tabii. Sordu bana;

'' Michael ailen nerede? '' 

'' Bir kaç günlüğüne şehir dışına çıktılar işleri için. '' 

'' Anladım. Bebeğim sen bana ailenden hiç bahsetmedin. Neden? '' 

'' Bahsedilecek bir şeyi yok. ''

'' Nasıl yok tabii ki de var anlat bana. ''

'' Bak Cait. Bu konuda konuşmak istemiyorum anladın mı? ''

'' Michael anlat dedim. Lütfen. ''

'' Peki. '' dedim ve ardından anlatmaya başladım. '' Caitlin aslında bu ailem benim biyolojik ailem değil. Ben küçükken beni evlatlık almışlar,gerçek  ailem hakkında bildiğim tek şey onların trafik kazasında ölmeleri. Bu aileme çok kötü demiyorum iyi kalplidirler beni önemserler,istediklerimi yaparlar. Ama gerçek ailemi sorduğumda ya konuyu değiştirirler ya da ağızlarını açmazlar ben onların trafik kazasında öldüklerini düşünmüyorum asla da bunu kabullenemiyeceğim. Bana ne kadar iyi olsalarda, yalan söylüyorlar ve bu beni gerçekten çok rahatsız ediyor. '' Caitlin'in suratına baktığımda beni çok dikkatli dinlediğini fark ettim. Anlatmayı bitirince kendine geldi. Sonra;

'' Üzülme. Lütfen Michael ben varım yanında unutma. '' 

'' Üzülmüyorum Cait sadece merak ediyorum gerçekleri istiyorum anladın mı? ''

'' Tamam. Bununda bir yolunu bulacağız. ''

İşte Caitlin'in sevdiğim bir yönüde bu! Her zaman pozitif düşünür. Hiç bir şeyi kolay kolay kafasına takmaz yapacağım! der ve yapar aynı benim gibi.

Caitlin'e çok yorgun olduğumu, yatıp dinleneceğimi söyledim ama beni yine bırakmadı. '' Madem yatacaksın ben de seninle yatacağım. '' '' Peki gel buraya küçük kurtum benim. '' dedim ve birlikte sarılıp uyuduk...

DifferentHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin