Evet kazamda iki tane doğaüstü varlık varmış hay anasını ne şansız adamım ben! İki tane düşmanım mı var yani ? Biri kurtadam diğeri vampir. Kesin öldüm ben ya kesin. Korkuyordum yani hangi insan korkmaz ki? Caitlin'e sürekli sorular soruyordum kıza kafayı yedirttim sanırım.
Caitlin'in ailesiyle bir akşam yemeği yiyecektik onların evinde. Ayrıca bu konuyu konuşacaktık aslında iyiydi bunun olması çünkü bazı bilgilere sahip olabilirlerdi sonuçta uzun zamandır burada yaşıyorlar.
Nihayet akşam oldu ben onlara gitmek için hazırlandım aldığımız dosyalarıda yanımda götürecektim bunlara ihtiyacımız olacaktı çünkü. Yola çıktım düşünüyordum; '' Acaba evlerine gittiğim zaman yemek ben olurmuyum. '' Çünkü bir ara evlerine gittiğimde Cait'in annesi çıkmıştı kapıya kadın sanki beni oracıkta öldürecekti be! Neyse bunu düşünmicem şimdi sezerler falan kaç tane kurtun arasına gireceğim sonuçta. Bir dakika bir dakika harbiden kaç tane kurt var orda (eve dön Michael eve dön) kafamdan geçen tek şey buydu.bir anda . Bu derin ve salakça düşüncelerden sonra evlerine vardım. Terledim ya stres bastı beni. Kendimi biraz da olsa toparladıktan sonra zillerini çaldım. Kapıya yine annesi çıktı ama şüpheliydim bu gerçekten Caitlin'in annesimi. Sanki o piskopat,manyak görünümlü kadın gitmiş yerine düzgün güler yüzlü bir kadın gelmişti. '' Merhaba Michael içeri gel. '' dedi sesi sanki melek sesi gibiydi. Dedim kendi kendime; '' Tamam Michael anne melek gibi, atlattık peki ya baba? '' Evet Cait'in babası nasıldı acaba?
Caitlin'in annesi beni salonlarına aldı Caitlin beni gördüğü gibi koltuktan zıpladı yanıma geldi ve sarıldı. Ha? Gerçekten sarıldımı bana ailesinin yanında? Anladım eğer Caitlin'in babası beni yalnız bir yere çağırdığında gitmiyecektim çünkü bu genç yaşta ölmek istemiyordum. Caitlin beni babasının yanına götürdüğünde anlımdan akan o ter damlasını çok rahat ağır çekimde hissettim. Normal akşam yemeği gibi bişe olacaktı ama sanki erkek arkadaş tanıştırma gibi bişe oldu. Babasına baktığımda yüzündeki ifade gayet normaldi kaş çatmıyordu, yüzünü buruşturmuyordu bunlar nasıl aile ya? Ben bunları düşünürken babası tebessüm ederek elini uzattı; '' Merhaba Michael ben Caitlin'in babası Alexander tanıştığıma memnun oldum. '' Bende aynı şekilde; '' Bende efendim '' dedim. İçimdeki o ötleklik gitmişti '' Vay be bunlar melek gibi insanlarmış.'' Dedim içimden. Biraz kendimden bahsettikten sonra Annesi Melissa bizi masaya çağırdı. Anlaşılan annesi baya hamaratmış çünkü sofrada yok yoktu.
Yemeklerimi yedikten sonra sadete geldik. Caitlin konuyu açtı ve babası benden dosyayı istedi. Biraz okuduktan sonra Caitlin'in bana anlattıklarının yani benim kazamda iki varlık olduğunu söyledi. Bende babasına ailemle ilgili olan dosyayı verdim ve incelemesini istedim. Tam o incelerken hepimiz irkildik pencereye sert bir cisim ile vurulmuştu. İçeriye resmen kurt sürüsü girdi ben dosyaları alayım derken elimi kaptırıyordum son anda beni Caitlin çekti. Caitlin'in babası bağırarak; '' Michael'ı çıkar buradan! '' dedi. İşte ilk defa bir insanın nasıl kurta dönüştüğünü gördüm. Ben hayranlıkla onu izlerken Caitlin beni çıkmamız için çekiştiriyordu. Caitlin ile tam çıkacakken üstüme bir kurt atladı. Caitlin'e kaçmasını söyledim sonuçta ölmüştüm kesin. Kurt tam beni ısıracakken yerden aldığım büyük cam parçasını göğsüne sapladım. Kurt acı içerisinde ulurken kaçmaya çalıştım ama imkansız, beni çok sıkı tutuyordu. Kurt bana olan siniriyle beyni boynumdan ısırdı. Isırdıktan sonra haykırdım ve gözüm kararmaya başladı. Ben hala yarı baygınken beni ısıran kurtu ve sürüsünün üstümden atlayıp gitmesini seyrettim. O andan sonra zaten ölmüştüm. Ölmüş müydüm? Bayılmış mıydım? Bilmiyordum. Sabaha karşı başımda bekliyen üç kişi gördüm Caitlin, annesi Melissa, babası Alexander. Üsütümün her yeri kanlar içindeydi ama dün boynumdan göğüsüme kadar olan yara yerini sadece 5 santimetrelik bir yaraya bırakmıştı. Babası; '' İy misin Michael? '' diye sordu. Cevap verebilecek güçteydim hatta ayağa kalkıp yürüyebilirdim bile. '' Evet iyiyim.'' dedim. Caitlin kendini tutamatıp; '' Michael seni bir Alfa ısırdı! '' dedi. Ne yani bunca olaydan sonra şimdi bende mi Kurt Adam olmuştum? Gerçekten mi? dedim kendi kendime.
'' Nasıl yani şimdi bende mi bir Kurt olacağım? ''
Alexander; '' Evet Michael bunun için üzgünüm ama maalesef sende artık bir Kurtsun.'' dedi. Sevinmeli miydim? Üzülmeli miydim? Kafam karışmıştı.
'' Peki şimdi ne yapacağım? ''
'' Dolunay'ı bekliyeceksin Michael.''
Aklımda binlerce soru vardı ben dün bir insandım peki bugün? Bir Kurt Adamdım.
