Unicode
"ဆောင်းဟိုမင်းနေကြာပန်းတွေကို
ဘယ်တုန်းစိုက်လိုက်တာလဲပြီးတော့အခုကဆောင်းဝင်ခါစရာသီကြီးကို"
"ဒီလိုပါဘဲ။နေကြာပန်းတွေဘယ်လိုစိုက်တယ်ဆိုတာထက်
ကလေးနေကြာပန်းတွေကိုသဘောကျဖို့အရေးကြီးတယ်"
"မင်းကလေးကလေးနဲ့လာလာခေါ်မနေနဲ့ငါမင်းထက်၅နှစ်တောင်ကြီးတယ်ဒါနဲ့စောနကမင်းငါ့ကိုလက်ထပ်ခွင့်တောင်းတုန်းကhyungလို့ခေါ်တာလေးကတကယ်နားထောင်လို့ကောင်းတယ်သိလား "
"ဟုတ်လား။ကိုယ်ကကလေးလို့ဘဲခေါ်ချင်တာကိုယ့်ကိုဆောင်းဟိုဆောင်းဟိုနဲ့မခေါ်နဲ့လူကြီးလို့ခေါ်"
ထယ်ယန်းကြောင်သွားတယ်
ဘယ်လိုလုပ်ပြီးသိနေရတာလဲ
"ဘာလို့အဲ့လိုခေါ်စေချင်တာလဲ"
"ဒီတိုင်းအဲ့အခေါ်အဝေါ်လေးကရင်းနီးလို့။နှစ်တွေအကြာကြီးအဲ့နမ်စားလေးကိုခေါ်လာခဲ့သလိုမျိုးလည်းခံစားရတယ်။"
ထယ်ယန်းရဲ့ရင်ထဲအနွေးဓာတ်လေးဖြတ်ပြေးသွားတယ်။
သူ့လူကြီးကသူ့လိုအရင်ကမ်ဘာက
မှတ်ဉာဏ်တွေမရှိတော့တာတောင်
အဲ့အကြောင်းအရာလေးတွေမှတ်မိနေသေးတယ်။ပြီးတော့နောက်ကမ်ဘာကျရင်လည်းလိုက်လာလောက်တယ်
"လူကြီးချစ်တယ်"
ဆောင်းဟိုအရမ်းချစ်ရတဲ့လူသားလေးရဲ့မျက်နှာကိုအမြတ်တနိုး
ကြည့်ရင်းသူလေးရဲ့စကားကို
တုန့်ပြန်လိုက်တယ်
"ကိုယ်လည်းကလေးကိုအရမ်းချစ်တယ်"
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
ရုံးခန်းလို့ဆရဲ့အခန်းထဲမှာ၀ဖိုင့်ဖိုင့်
လူကြီးတစ်ယောက်ကကောက်ကျစ်တဲ့အပြုံးတစ်ခုကိုဆင်မြန်းထားလျက်ရှိတယ်
"ဘယ်လိုလဲငါခိုင်းထားတဲ့ကိစ္စတွေ
အကုန်ပြီးပြီလား"
"ဟုတ်အကုန်စီစဉ်ပြီးသွားပြီမလို့
စိတ်မပူပါနဲ့သူဌေး"
"ရပြီသွားတော့"
"မင်းတို့မိသားစုပျော်ထားဦးပေါ့ကွာမကြာခင်မင်းတို့သားမွေးနေ့နဲ့
သေနေ့တစ်ထပ်တည်းကျတာကိုမြင်ရတော့မှာကွဟားဟားဟားဟား"
