ဇတ်လိုက်မရယ်ရင်ထဲမပါတဲ့စကားတွေ
မပြောပါနဲ့လား။
"မီနာရေအကိုတော်ပင်ပန်းလို့၊ခဏနား
လိုက်ဦးမယ်။ညီမတော််ိလည်းအဆောင်ပြန်
ပြီးနားလိုက်တော့လေ"
"ဟုတ်ကဲ့"
'တောက်၊သင်းကများငါ့ကိုနှင်ထုတ်ရဲ
တယ်။ဟိုနဂါးမင်းသားဘယ်ကိုရောက်နေတယိ
မသိဘူး။ငါ့ဒီမင်းသားစုတ်ဆီကိုထပ်လာပြီး
မေးရဦးမယ်။'
ဟယ်ရီတိုတိုဆီကနေဇတ်လိုက်မပြောတာကို
နားထောင်နေလိုက်တယ်။
ဇတ်လိုက်မက ဘာလို့ငါ့ကိုဒီလောက်
မုန်းနေရတယ် မသိဘူး
ပြန်အိပ်လိုက်ဦးမယ်။
"တိုတို ခရစ်စတိုရော"
[သူလား၊hostကိုမကာကွယ်နိုင်လို့
အပြစ်ပေးခံထားရတယ်။]
{ငါ့ကိုဘာလို့အစောကြီးကတည်းကမပြောတာတုန်း}
[hostမှမမေးတာ]
{သစ်ရွက်ဘဲငါမပြောတာနဲ့မပြောရောလား
သူဘယ်မှာလဲ}
[အပြစ်ပေးခံထားရတယ်ဆိုတော့
ထောင်ထဲမှာပေါ။တုံးလိုက်တာ]
{ငါတုံးတာနင်bထိုင်နေရလို့လား}
"အပြင်မှာဘယ်သူရှိလဲ
ငါအခုချက်ချင်း အကျဉ်းထောင်ကို
သွားမယ်။"
"မှန်လှပါ့အရှင့်သား"
...................................
...................
အကျဉ်းထောင်ရှေ့ရောက်တော့
'အိမ်ရှေ့စံမင်းသားကြွလာပါတယ်'
"အိမ်ရှေ့စံမင်းသားကို ဂါဝရပြုပါတယ်။"
"ရပြီထတော့"
"အရှင့်သားဒီကိုဘာကိစ္စနဲ့ကြွလာတာပါလဲ"
"ခရစ်စတိုကိုအခုချက်ချင်း ထောင်ထဲကထုတ်ခဲ့။"
"မှန်လှပါအရှင့်သား"
ထောင်ထဲကနေဒဏ်ရာတွေနဲ့ထွက်လာတဲ့ခရစ်စတို
"ကျွန်တော်မျိုးအရှင့်သားကိုဂါဝရပြုပါတယ်။"
"မလိုဘူးထတော့"
"ခရစ်စတိုဒဏ်ရာတွေကဘယ်လို
ဖြစ်တာလဲ။ခမည်းတော်မင်းကိုအကျဉ်း
ထောင်ထဲထည်းလိုက်တာလား။"
"ကျွန်တော်မျိုးနဲ့အပြစ်ကထိုက်တန်ပါတယ်။
အရှင့်သားကိုမကာကွယ်နိုင်တဲ့အတွက်
ခွင့်လွတ်ပေးတော်မူပါ"
"သူကိုခေါ်သွားပြီးတော်ဝင်သမားတော်နဲ့ပြလိုက်"
"အရှင့်သားကျွန်တော်လိုအပြစ်သားကို
မသင့်လျော်ပါဘူး။"
