When They MET

Chapter 42:"Something from the Past"(Nick's version)

Nick's P.O.V

I'm with Ella right now. Dito kami sa park. Ewan ko kung anong trip niya. Wala rin naman akong gagawin kaya sinamahan ko na. Grey, Chris, and Mark have their practice in their varsity team.

I'm not into sports. Music lang ang forte ko, though dati gusto ko at marunong ako maglaro. Pero kinalimutan ko na simula nung araw na yun.

*Flashback (10 years ago)

"Mommy!"sigaw ko pagkapasok na pagkapasok ko palang ng pintuan ng bahay namin. Naglaro kasi kami ni Daddy ng basketball eh.

"Yes Baby? Wait lang, pababa na si Mommy."-sagot ni Mommy na nasa kwarto.

Naupo naman ako sa couch sa living room at saktong pumasok naman si Daddy.

"Oh anak, pagod?"-tanong niya at tumabi sa akin sa couch.

"No Dad, malakas ako eh. Bleh."sabi ko. Kumunot naman ang noo niya at unti-unting lumapit sa akin.

"Talaga? Eh pano pag ginawa ko 'to?"-Ooops! Wrong move.

"D-Dad! Pagod pala ako--Waa!"-sigaw ko nang mahuli ako ni Daddy at sinimulang kilitiin.

"HAHAHA! Da-Daddy! S-Stop! HAHAHA!"

"Ayoko. HAHAHA"

"Waa! HAHAHA. Mommyyy! H-Help! HAHAHA!"

"Hon, tama na yan pawis na pawis na si Nick oh."Hay salamat dumating din si Mommy.Tumigil narin si Dad sa pagkiliti sakin.

"Hi Hon!"-sabi ni Dad at kiniss si Mommy sa cheeks.

"You're sweating. Nasobrahan yata kayo sa paglaro eh."-sabi ni Mom kay Dad habang pinupunasan ito ng towel sa mukha. Sweet!

"Sorry po. Yung Baby Boy kasi natin ayaw paawat eh. Haha."

"Daaad! I'm not a baby anymore."-pagcocomplain ko. Totoo naman eh.

"Kahit anong sabihin mo, you'll always be our Baby."-sabat naman ni Mommy at lumapit sakin tapos pinunasan ako.

"Opo na."sagot ko.

"Balita ko ang galing na ng baby ko magbasketball. Paglaki mo magiging superstar ka tapos maglalaro ka na. Syempre si Mommy ang taga-cheer mo."sabi ni Mommy.

"Syempre mana sa akin to eh."-singit naman ni Daddy.

"Hay, ang hangin baby no? Basta dream ni Mommy sayo maging basketball player."--sabi ni Mom na para bang inaasar si Daddy.

Ang saya nga lang ngayon. Sana ganto nalang kami kasaya lagi.

Pero di ko akalaing magbabago ang lahat ng pagkatapos ng araw na yun...

Kakauwi ko palang sa bahay, nagbasketball ulit kasi ako.

O___O

P-pero nagulat ako sa nakita ko. Pagbukas ko ng pintuan bumungad sa akin aang napakagulo naming bahay.

Basag na vase, mga displays at kung anu-ano pa.

"Nicky, parang awa mo na wag kang umalis."-boses ni Daddy ang narinig ko.

At tama ba ang rinig ko? Aalis si Mommy? Nag-aaway ba sila?

"No Erick. Ayoko na, buo na ang desisyon ko."-sabi naman ni Mommy.

Ano bang nangyayari?

"Talaga bang sasama ka sa kabit mo?! Bakit, mas mahal mo ba siya kaysa samin ni Nick?!"-sigaw ni Daddy.

Tears started streaming down my face. Totoo ba talaga to? Sana hindi, sana nananaginip lang ako.

"Ayaw ko na Erick. Tama na!"

Nagulat silang pareho nang makita ako.

"Mom, where are you going? Nag-aaway ba kayo ni Dad?"-tanong ko.

"Baby I'm sorry pero kailangan munang umalis ni Mommy ha? Promise babalik ako."sabi niya habang papalapit sa akin at umiiyak.

"W-Wag ka umalis Mommy. Pano k-kami ni D-Daddy? Are we not allowed to come with you?"tanong ko. Baka sakaling magbago ang isip niya at wag ng umalis.

"I can't Baby. Please understand. P-promise b-babalikan kita."-sabi niya.

"NO! Alam kong hindi ka na babalik! At kung aalis ka man ngayon wag ka ng bumalik!"-Anger started to rose up to my body. I know I'm still young but I'm not dumb. Alam kong iiwanan niya kami at hindi na kami muli pang babalikan.

"Nick, don't say that. Mommy loves you--"

"LOVE?! No Mom! Kasi kung mahal niyo'ko hindi ka aalis! Hindi mo kami iiwan ni Dad at hindi kayo papatol sa iba!"-sigaw ko.

Umalis na ako dun. Ayoko na. Kung aalis siya, bahala na siya.

*Present

"Nick"

....

"Nick!"

.....

"NICK!!"

"What the?! Why are you shouting?"

"Excuse me? Kanina pa ako salita ng salita dito! Nagmumukha na akong tanga! What's wrong with you?"-Ella

"Sorry, may iniisip lang ako."-sabi ko. Baka mamaya magtantrums nanaman to -___-

"Ow, care to share it with me?"-malumanay na sabi niya. Mabuti naman at hindi nag-inarte.

"No. Sobrang daldal mo pa naman. Mamaya pag sinabi ko sayo malaman na ng buong bayan maya-maya lang."-sabi ko. Sorry for being harsh. Totoo naman eh.

"Niiiiiick!"

"Oo na! Sorry na. Wag kang sumigaw, nakakairita!"

"Seriously, ano nga yun?" she asked again.

"Wala nga. Tara?"-pag-iiba ko ng topic.

"Eh! Iniiba mo naman yung usapan!"-pagmamaktol niya.

"No. Tara na nga. Bili tayo ng ice cream."

"Waaa! Ice cream? Tara na bilis!"-sabi niya at nauna ng maglakad.

--
Eto na po update! :)