When They MET

Chapter 47:"Istorbo"

Mark's POV

Okay. Back to normal na ulit kaming lahat pero syempre hindi parin pumasok si Chris. Tngina akalain mo yun umiyak nang magaling tong si Steph nung inakalang patay na si Chris. Lakas din ng dating ng gago pati yung babaeng yun nagawa niyang palambutin. Pero syempre mas gwapo ako. Pinakagwapo.

Kung ako kaya yung magkasakit aalagaan din kaya ako ni The-- teka ano ba tong pinagsasabi ko? Nyemas naman oh. Pero di nga, pano kung--

*boogsh

"ARAY!"

"Stop daydreaming and stand up weakling. May tatapusin pa tayong laro at syempre, tatalunin pa kita."

Tama banamang batuhin ako ng bola? Lintik na Thessy to. Eh kung hindi kasi siya umeepal sa isip ko edi sana di ako naguguluhan ngayon.

Oo, tama kayo ng nabasa. Kasama ko ngayon si Thea at nandito kami ngayon sa gym. Kakatapos lang ng practice namin tapos saktong nakita kong naglalakad si Thea na galing sa bodega ng gym. Hindi ko alam kung anong ginawa nun dun baka pinapanood akong magpractice kanina tapos nagtago lang dun para di ko makita. Hahaha.

Kinuha ko yung bola at dinribble ito papalapit sakanya.

"Chill lang Thessy. Alam kong gusto mo lang ako panoorin maglaro pero dang, kailangan ko din namang magpahinga." sabi ko at nagsmirk na naging dahilan naman para umusok yung ilong niya at tumakbo papalapit sakin atsaka ako tinadtad ng halik. Joke lang. Hahaha. Kadiri.

"Tngina mong hayop ka! Napakakapal ng mukha mo!"-sigaw niya sakin at tsaka sinubukang kunin yung bola na agad ko namang naiwas sakanya.

"Not too fast baby."-sabi ko sakanya and shoot, 3 points for me beybeh ;)

"Bwisit ka! Wag mo kong matawag tawag na baby. Hindi ako sanggol tsaka pinagbigyan lang kita no."

After a few minutes pareho na kaming pinagpapawisan. We still have 8 minutes para tapusin yung laro. Score namin? 26-32, syempre ako yung 32 ano pa't varsity ako tapos matatalo lang ako ng tibong to.

Anyway, back to reality. Siya ngayon yung may hawak ng bola. She's dribbling it while I'm doing my job which is obviously playing as the defensive player.

Habang papalapit siya nang papalapit hindi ko maiwasang mapatingin sa mukha niya. I mean mapatitig pala. Fvck. That look. That sweaty look that makes her more attactive. I can't help it. Bat ganun nalang kalakas epekto ng tibong 'to sakin? Nababakla na ba ako? Puta. Ano ba tong pinagsasabi ko.

At nang dahil sa katangahan ko, nalampasan niya ako at nakascore ng 3 points ng walang kahirap hirap. Ngayon, lamang nalang ako ng 3 points sakanya.

"Ano na? Ang hina mo naman pala eh! Varsity varsity pang nalalaman di naman pala ganun kagaling. Palitan nalang kaya kita? Hahahaha."

"Kasalanan ko ba kung ganun nalang yung epekto mo sakin?"-medyo mahina kong sagot sakanya.

"Ano?! Laksan mo nga! Dinaig mo pa nakikipagusap sa multo!"

"WALA BINGI KA!"

"FVCK YOU!"

"Fvck me? Sobra sobra na ba talaga yung pagnanasa mo sakin? Sorry Thessy pero di pa ko handa. Pakasal muna tayo" Pagkasabi ko nun, tumakbo na agad ako papunta sa kabilang side ng court.

Tuloy tuloy nako sa pagtakbo nang bigla akong natumba. Bakit? Pinatid lang naman ako ng kalaban ko. Tss.

"Belat!" Sabi niya sakin at yumuko para kunin yung bola. Tumingin ako sa orasan ko na nagsisilbi naming stopwatch para makitang 2 minutes nalang yung natitira.