Μονοπάτια συναισθημάτων

Χαμενες ζωες

Τίποτα δεν υπάρχει
Πέρα απ' της ζωής το ατελείωτο χάσμα
Ούτε νόημα, ούτε σκοπός,
Φουτουρισμός, φαταλισμος
Και αυτή είναι η γοητεία

Η γοητεία του να γνωρίζεις πως καμία εξουσία
Δεν σε περιορίζει
Μόνος εσύ ή και όλοι μαζί
Η μόνη εξουσία είναι η ελευθερία

Αν κάποιος άφησε μυρμήγκια να φαν την ψυχή του
Αν κάποιος παράτησε τον εαυτό του πνίγοντας τους άλλους στις γειώσεις δήθεν για προστασία
με μια καρδιά γεμάτη αδιαφορία
Και ένα χαρτάκι να τον περιορίζει
Με ενός θεού την τελειωμένη ελευθερία
Ενός θεσμού την απόλυτη αδιαφορία
Και ενός σκοπού την ψεύτικη προστασία

Το σάπιο νόημα πρέπει να πεθάνει
Αυτός που έκανε όλα αυτά τα θανάσιμα αμαρτήματα για την καρδιά του ανθρώπου
Πρέπει να πεθάνει (;)
Όχι

Τουλάχιστον εσύ μην επιλέξεις
τη ζωή του ασχημα ή ωραία
Να κατασχέσεις
Σαν άσχημος φονιάς καθ' έξη...

Ίσως καμιά φορά η ζωή να πηγαίνει χαμένη
Μα όλο αυτό οδηγεί στο συναισθηματικό μανιφέστο ενός μάταιου φονικού
Από τα άγρια χέρια της όμορφης,
Μοναχικής ελευθερίας του ατόμου.

Σαν μπουκάλι ΤΝΤ πάει να σκάσει...
Μα εντάξει, τι με νοιάζει αν θα πεθάνει;