Pagkatapos ng usapan namin sa room ni Tita Ghie, agad-agad ‘din akong bumalik sa classroom namin, para naman may maidagdag din kahit konti sa aking brain.
Pagka-balik ko sa classroom tapos na ang Science, ngayon ko lang napagtanto na nagtagal ako kanina sa Principal’s office. Napaka rami ‘din kasi silang pinagusapan, ni wala nga akong imik kanina kasi nag-bibigay ng advice si Tita kay Vince kung paano ako ligawan.
Like? The heck? Kahit hindi mo’ko ligawan patay na patay na ako sayo noon pa.
Pero talaga buti nalang at natapos na ang lecture sa Science. Hihi. Ayaw ko kasi sa subject na iyon. Napakaboring. Dapat sa Math lang ang may number pero ngayon pati Science na in other hand naman ang math na ang may letters. Ang gulo na ng mundo. Hindi na ako natutuwa. Hindi nakakatuwa. Ni hindi ko na nga mai-saulo sa dami ng formula nito.
Buti nalang madalas akong yayain ni Heaven para turuan ako sa lessons namin, tutal napag-aralan na nila ito last year. Minsan kasama pa naming si Sky sa bahay nila. Pinapayagan nalang din ako ni Tita Ghie kasi nakakatulong din naman ito sapag-aaral ko. Lalo na at madalang na rin ang pagpra-practice namin ng ballet. Lagi nga kaming magkatabi ng floor mat ni Heaven kapag may practice e. Ginagamit naming ang floor mat para sa stretching.
Ayaw naman nila sa bahay ni Tita baka daw kasi mapagalitan kami. Like, hindi naman talaga magagalitin si Tita, iyon lang ay kung gagalitin mo talaga siya. Lalo ‘pag may tumawag na secretary niya from new york and its about business, mababadtrip ‘yun.
My day went smoothly. Ba’t ba ganoon diba?... ‘Pag masaya ka parang ang bilis ng takbo ng oras pero ‘pag malungkot ka naman ay napaka-bagal nito.
If only I can turn and slow down the time and spend the rest of my second with you, Grandma and Grandpa, I would do it.
Nakakamiss na ‘din sila. We came here in the Philippines to have a new life without my grandparents. We came to lessen our pain. We came here to move on on what happened. Nagpaka-layo-layo kami nang sa ganoon ay medyo gumaan ang loob namin dahil sa nangyari.
Heaven didn’t text me. It means I don’t need to go to their house. I think she’s busy or maybe nakalimutan niya akong itext.
Ako:
Kuya, I’m here na at the gate po.
I texted Mang Rimo to pick me up na. ayaw ko ng naghihintay dito. Like, anong gagawin ko dito? Uupo at mag-mukhang lonely? Baka lapitan na naman ako ng mga estrangherong lalaki dito, like what happened the other week, buti nalang at nakita ito ng guard sa school.
Mang Rimo:
Paunta na’po ako Ma’am
He then replied.
Hindi nagtagal ay nakarating na si Mang Rimo dito. Hindi ang dating sasakyan ang ginamit niyang pangsundo saakin. It was a black SUV. I have never seen it before.
He parked in front of me and then got out of the car and opened the door for me. Bago ako pumasok…
“Bakit ito po ang sasakyang ngayon?” I asked. Litong lito parin. E okay pa naman yung sasakyan na ginamit naming noong nakaraang araw.
“E, kinuha po ng Daddy niyo at ito po ‘yung pinalit. Nag-travel ata ulit sila.” He said. I just nooded at tsaka sumakay sa Van.
The scent here inside was so sweet. Its so girly. Ang lawak din dito sa loob. Syempre SUV ‘yan Ash, tanga mo masyado.
“Punta ka po kina Heaven ngayon?” he asked.
YOU ARE READING
You Are My Home
Romance‼️ONGOING‼️ They are both each other's home. Home where you can find your own peace. A home where you can relax. A home that matters to us the most. A home where you are surely protected. A home that's simply yours. A home that gives sense of securi...
