Chapter 35

3 2 0
                                    

Plane Ticket















"Tommorow, we'll have our vacay." Sabi niya nang naka upo na ako sa sofang malapit sa kanya. He shifted his seat just to give me more space to seat. Then I smiled at him. "You ready?" He asked while his eyes are still at the television.














"Syempre naman!" Exited kong sabi. "I-i mean, of course, yes I do."












Naglagay ng dalawang baso ng orange juice si Ate Agnes sa lamesang nasa harapan namin. She bowed her head before going back to the kitchen.













Orange juice. Sa gabi. Hindi pwedeng gatas nalang?











"Thank you." Pahabol na sabi ni Vince kay Ate Agnes bago pa siya tuluyang umalis hawak ang tray.













Kanina ko pa nakikita si Ate Agnes na pabalik-balik sa kitchen pagkatapos ay sa silid niya naman. Anong problema ng isang to?













"I'll just go check her." Sabi ko kay Vince sabay tayo.













Patapos na rin naman ang movie'ng pinapanood namin kaya umalis nalang ako. At tsaka gumagabi na rin.









Papunta na ako sa kwarto ni Ate Agnes kaso bumaling ulit ako kay Vince.















"Uhmm... If you want to sleep, you can just sleep in my room. I'll probably sleep with Ate Agnes. You know, just girl things. Or you can probably just sleep in you condo. Besides its just close here." Sabi ko sa kanya.













"Ok. You should rest now. It's a tiring day. I'll probably sleep in my condo tonight. I'll leave Chin at your room so that she can explore and probably learn your smell." He sighed as he turn off the television. "I'll just set Chin up and I'll go. So... Good night, Asher. Have a great night." He smiled and grabbed Chin's cage and immediately go to my room.













Susunod sana ako sa kanya para tignan kung paano niya iiwan si Chin doon kaso naalala ko si Ate Agnes, kaya bumalik nalang ako sa kwarto niya.












Hindi na ako nag-abala pang mag-knock sa kanyang kwarto kase...nakasanayan e.












"Ate?" Iyon ang una kong puna.













My eyes widened on what I saw. She was...holding a...white covered notebook...with a two fingerprints on its hardbound cover.













"A-ate. S-sinusulatan mo pa rin y-yan? Ang t-tagal na n-niyan a." I can't find my own words to say.













"Asher kasi—"













"Ate, magbasa kaya tayo?" Lumapit ako lalo sa kanya.












"Huwag! Hindi, Asher."














"Ate, its my story!"













"Gusto mo pa rin talagang balikan ang nakaraan no? Asher, hindi ka pa rin nadala!" She sounded frustrated. "Kahit alam mong pinong-pino na ang pagkakawarak ng puso mo, patuloy ka paring lumalaban. Masasaktan ka lang ulit! Sapat na ang noon, alam kong nakalimutan mo na ang lahat, huwag na nating balikan. Huwag mo na ulit hayaan ang puso mong madurog. Ngayong nabuo na ulit huwag mo nang ipapadurog ulit."













You Are My HomeWhere stories live. Discover now