Chapter 15

5 4 0
                                    

HOME

"K-kaya mo?" Nag-aalanganin kong sagot.

I know for sure na alam na niya kung ano ang tinutukoy ko.

"Na hintayin ka, oo. Pero pag iniwan mo 'ko, di ako makakapayag." Ipinatong niya ang magkabilang siko niya sa higaan ko habang nakapatong doon sa kamay niya ang kanyang mukha. Shit! Ang gwapo!

Nag-init bigla ang magkabilang pisngi ko kaya agad akong nagtaklob ng kumot dito sa may hospital bed.

Para na akong baliw dito na prina-process ang ibig sabihin ng kanyang sinabi. Para akong baliw dito na nag mamanifest sa mga posibleng mangyari.

Huminga ako ng malalim at tsaka hinarap siya. He was just staring at me while me I was doing nothing but staring at the ceiling.

"'Yun lang ba pag-uusapan natin?" He asked.

Marami akong gustong itanong sayo pero mas mabuting tumahimik nalang muna ako ngayon.

"M-maybe?" Nag-aalanganin kong sagot. Well I don't know what to say and what to expect from him.

I just love him and that's it.

"Uuwi na tayo mamaya. May pasok tayo bukas. Bantayan daw kita sabi ng mga Kuya mo." He said like it was like just ok to him na bantayan niya ako. Well me too. Mas mabuti nang kilala ko ang mag-babantay saakin. Kaysa naman mag-hire na naman sila ng nurse tapos babantayan ako hanggang matapos ang klase. Pero may pasok din siya. Gosh! Too much to think!

"B-but you have classes tommorow." I said.

"Meron nga, pero sa kabilang room lang naman kami. Ngayon ko lang mararanasan maging spy. Alam mo 'yon?" He laughed as well as me.

"Spy." I smirked and whispered at myself.

"May sinasabi ka ba?" He asked at agad napakunot ang kanyang noo. "Pero seryoso, bagay akong maging bodyguard mo, pero mas better kung Boyfriend slash bodyguard nalang." He smirked.

Mautak din pala 'tong isang to no? Inu-uto pa 'ko.

"4 years to go. " I laughed sarcastically.

"Pero iba na yung meaning nun pag binabantayan kita as my girlfriend." Ibinalik na niya naman ang topic namin kanina. 'Di na nagsawa sa kaka-manifest.

"What do you mean?" I asked like yeah, what does he mean like that? Is this banat na naman or something like that?

"Protective boyfriend." Umupo na siya ng maayos. Halatang seryoso sa kanyang mga sinsabi. " Iyan na ang ibig sabihin pag binabantayan kita as my girlfriend. Pero I understand kung bakit ayaw ka pang bitawan ng pamilya mo para saakin. Bata pa tayo e. Wala pa tayong napapatunayan sa sarili natin at sa pamilya natin. Ang pagmamahalan ay hindi minamadali, kusa 'yan pag dumating. Nahulog ako 'nung unang tingin ko sayo pero hindi ibig sabihin 'nun pwede na kitang ligawan. Love has limitations. Love can wait. Kung pipilitin magiging palpak. Kaya wag nating madaliin ang pagkakaroon ng relasyon saating dalawa. Lets enjoy our teenager lives muna. Masaya kaya." He was true to his words.

Those went too deep. I didn't thought you have this kind of mindset, you Gentleman. "Pero sa totoo lang hulog na hulog na talaga ako sayo. Inistalk nga kita kanina e. Pa- accept pala ako sa FB nag friends request ako kanina." He let out a laugh so I did too.

Akala ko seryoso na pero putangina may katarantaduhan palang magaganap sa huli.

"Uh-huh. But how did you know my account. It's all private." I asked.

Oo nga no? Pa'no niya nalaman? Well, is he a certified stalker? A hacker? Shocks!

"Lady of source, Heaven." He laughed out loud.

Si Heaven pala a. Itong isang to talaga, may usapan pa kaming walang ibang pagsasabihan ng account. Hinding-hindi ko na ito mapag-kakatiwalaan.

Joke. She's still my friend even if she betrayed me. Pero masarap lang kasi ikuskos ang mga pagmumukha ng traydor sa magaspang na ice.

"O-ok ka lang? Ba't parang galit ang mukha mo? Diba wala nga kami ni Heaven. Ikaw naman e. Dami mong iniisip. Pag girlfriend na kita iiwasan ko ang mga babae para healthy ang mindset ng girlfriend ko" He said that made me blushed. He teased me about it too. If I'm kinikilig kasi I can't hide my dimples and it makes it more obvious to say that I'm blushing or smiling.

"Anong oras daw alis natin?" I asked out of nowhere hindi kasi ako nilulubayan ng isang ito nakakainis sarap tadyakan.

"5 ata para pag nagbyahe tayo pauwi ay makakarating tayo doon ng 7." He said habang tumatayo at inaayos ang kanyang shirt. His hand went to his hair, fixing it.

"It's almost 5." Itinuro ko ang aking relo at ipinakita sa kanya. It's actualy 4:55 in the afternoon.

"Oo. Aayain na sana kita kanina kaso nag-usap pa tayo. At napansin ko lang hindi ka ba talaga makalakad o hinihintay mo akong magbuhat sayo?" He asked. I immediately got up feeling embarrassed. I did not meant to just lie in this bed, Duh!

"Tara na nga. Assuming mo masyado." Pagrereklamo ko.

Nakapag ayos naman na ako bago kami lumabas ng room.

At first I saw my Kuya Eli and Kuya Yvone sleeping and waiting outside of the room where I was confined in. I kinda feel bad for them. Hindi naman na kasi kailangan pang bantayan ako. As long as I had someone to talk to I'll be contented.

I went closer to them. Little by little steps make my heart crushed. Seeing them sleeping in this uncomfortable way. They might have stipneck too.

I caressed both of they're cheeks that made them flinched a bit. A small laugh came out of my mouth.

While I was caressing it. Kuya Eli hold my wrist put my hand away. Did I disturbed them?

"We should go home." He said.

Kuya Yvone was still asleep. He's sleeping peacefully. I whispered something at him that made him opened his eyes immediately. I laughed at it and I said it's a joke.

We are now at the elevator but before coming in here inside there was a familiar intern that caught me off guard. That intern just look familiar. I don't know where did I met him.

Magkaiba ang sasakyan nina Kuya Yvone at Kuya Eli. Kay Kuya Yvone ako sumama kase ayoko pang mamatay dahil lang sa bilis ng takbo sa sasakyan ni Kuya Eli. Kay Kuya Eli naman si Vince. Ayaw nila kaming pagdikitin.

Now at our way back to the mansion medyo traffic pa pero no problem kasi alapit lang naman.

Our clothes now where placed at the car we are using to go back at Tita Ghie.

I kinda feel amazed how fast they did that. Also, Heaven is inside the car now. She is with her headphones. I don't know if she heard Kuya Yvone's car. I think she's busy doing something.

And as expected paglabas ko parang ng car ni Kuya Yvone ay dumeretso na ako kaagad sa sasakyan where Mang Rimo and Heaven are.

And as well expected sa may shotgun seat na naman si Vince. He immediately put his seatbelt.

He's like feeling nervous or scared? Hindi naman ata kami ibabangga ng Papa niya diba?

You Are My HomeWhere stories live. Discover now