Lies Behind Truth

Doubt

Grey's POV

Inuwi ko na si clara pabalik nang Manila pagkatapos nang pag-uusap namin ng masinsinan sa isla. Hindi ko na ito hinatid sa bahay ni Vince at dineretso na sa penthouse ko dahil naroon na rin naman si harith.

"Hi mama,"

Mabilis na pagyakap ni harith kay clara. Naging maagap naman ang pagsalubong ni clara sa yakap ng anak namin. Seeing them with me really feels great and happy.

"Kumusta kana baby boy? Miss na miss kita anak."

Mahigpit na yakap ang binigay nito kay harith habang unti-unti na namang pumapatak ang luha. Im emotionally hurt thinking how was clara when she's away from me for how many years. Damn! Ano-ano kaya ang mga pinagdaanan ng nobya ko at anak ko nung mga panahon na yun. Kung hindi lang sana ako nagpabaya at naging marupok sa tukso sana hindi umabot sa ganitong sitwasyon ang mag-ina ko. Damn that Stephen! Humanda sa'kin ang lalaking yun! He won't get away from this.

"Grey!"
I snapped when clara called me.

"Okay ka lang ba?"
Bakas ang pag-aalala sa tono nito.

"Gusto mo hindi ko na muna ipaalam ang tung---"

"No!--i--im fine hon, may naisip lang ako but not that f*ck!'--"

"Grey! Bibig mo"
Mabilis na saway nito sa'kin.

"Im sorry-- amm-- hon, can you introduce me now to our son?"

I gently asked. Marahan naman itong ngumiti at unti-unti ko na rin silang nilapitan tsaka napaluhod para magpantay kami ni harith.

"Anak, itong lalaki sa harapan natin ay ang tunay mong papa. Siya si Grey Hunter Valdimore."
Pakilala nito sa'kin sa anak namin. Tsaka ako sinulyapan.

"Grey siya ang anak natin si Harith Travino Rodriguez Madrigal."
Nakangiting pakilala nito sa'kin. Napakunot-noo naman akong napatingin sa kanya dahil sa apelyido nang anak namin.

"Damn! Nasaan ang apelyido ko?"
Mabilis kong mura! Halos umawang naman ang labi ni clara at napatitig nalang ang anak ko sa'kin. F*ck! Im overreacting. Damn!

"Grey! Can you stopped cussing infront of our son! Kanina kapa."
May komandong paalala sa'kin ni clara. I just sighed in defeat.

"Sorry! It just slipped on my tongue, well --" Aniko sabay ginulo ang buhok ni harith.

"Hi baby boy, im your fu-- ahh-- im your biological father, sorry if you won't able to ---"

Natahimik ako nang bigla ako nitong niyakap at humagulgol ng iyak sa balikat ko. F*ck! It's amazing! Ang sarap sa pakiramdam. Mahigpit ko rin itong niyakap at hinahagod ang likod.

"Sshh,, stopped crying baby boy! Im here now, hinding-hindi ko na kayo iiwan ng mama mo i promised."
Aniko rito. And i mean it! Sabay napatingin sa reaksyon ni clara na ngayon ay nakatitig lang sa'min at napapaiyak na rin ng marahan.

Masarap pala talaga sa pakiramdam ang magkaroon ng ganitong may matatawag kang pamilya.

----

Ilang araw na rin kami dito sa penthouse at sa tuwing pumupunta ako nang opisina ay talagang pinapabantayan ko si clara at harith sa mga tauhan ko. Dahil ayokong may mangyaring masama sa kanila because of that f*cking Stephen! 24/7 surveillance ang bahay ko para tiyak ang safety ng mag-ina ko.

"Hon, gusto mo lumipat tayo nang tirahan?" Tanong ko kay clara habang abala sa aking laptop.

"At bakit tayo lilipat? Saan naman?"
Tanong nito balik sa'kin habang nagliligpit sa laruan ni harith na nagkalat.

"For bigger space lemonade, ang liit at ang sikip na kasi nang penthouse natin."
Sagot ko habang binaling na ang mata sa kanya na abala pa rin sa pagliligpit.

"Sanay ako sa masisikip na lugar grey,"
Anito, I frowned at her choice of words.

"So dapat masanay rin ang anak natin sa nakasanayan mo hon? What the--"

"Grey, hindi porke't narito kami ay lahat ng gusto mo na ang masusunod. Hindi rin pwedeng lahat nalang ng gusto mo at nang anak natin ang masusunod palagi."
Anito. Habang napalingon na sa'kin.

"So what are you insisting? Sayo kami susunod?" May halong inis kong wika rito.

"Grey i didn't say that, ang akin lang hindi lahat ng gusto niyo ay masusunod dapat pinag-iisipan muna bago gumawa nang isang desisyon." Simpleng paliwanag nito.

"F*ck that! It's for your own good clara, bakit ba palagi mo nalang akong tinatanggihan sa gusto kong mangyari sa inyo?" Medyo lumalakas na ang tono nang boses ko at napatayo na talaga ako sa upuan habang napapamasahe sa batok ko.

"Grey, can you just calm down! Ano kaba! Kailangan ba talaga pag-awayan natin ito?" Turan nito nang marahan. 'F*ck! Im messing up again, nagpakawala ako nang mabigat na paghinga at malamlam siyang tinignan.

"I just want your safety hon. Gusto ko lang maayos kayo ni harith sa piling ko."
I softly say. Nilapitan naman niya ako at hinaplos ang pisngi.

"Naiintindihan kita grey, pero gusto ko kapag lumipat tayo ay yung matatawag kong tahanan natin. Hindi yung pansamantala lang grey, pagod na ako sa ganung sitwasyon. Na palaging pansamantala lang sa buhay ng isang tao."

She softly say. I can see doubt and pain on her eyes. Kaya niyakap ko ito nang mahigpit to let her feel my love and intentions are true. At hindi pansamantala lamang.

"I will never ever leave you behind again clara, i promise you that. Okay? Just trust me once again, papatunayan ko sa'yo na totoo ang lahat nang sinasabi at nararamdaman ko para sa'yo."
I looked at her passionately. Marahan naman ako nitong nginitian dahilan para mapapikit ang mata nito. F*ck! She's so cute and beautiful.

"Kailan mo ba planong lumipat rito sa kwarto ko hon?"
May pagkapilyong tanong ko rito sabay ngisi. She raised her brows and bit her lower lip.

"Tigilan mo ako sa kapilyuhan mo Greey Hunter Valdimore. Were still on our healing process, kaya tumigil ka sa kalokohan mo!" Mabilis itong kumawala sa pagkakayakap ko at humakbang palayo sa'kin.

"Ayaw mo na ba akong katabi?" Tila dismayado nitong tanong.

"Hindi naman, kaso gusto ko sigurado na ako sa bawat hakbang o desisyon ko sa buhay grey. Ayokong umasa nalang ng umasa, you know how tiring it is."

Mahinang anito. Napailing na lamang ako at talagang napapabuntong-hininga dahil sa kahit ilang beses ko na siyang pinangakuan na magbabago na ako at talagang hindi ko na sila pababayaan. Still she's doubting. Hindi ko rin naman siya masisisi dahil sa mga naging karanasan nito sa'kin.

"Im sorry"

Aniko. Nginitian naman ako nito tsaka mabilis na umalis nang silid. Kahit ilang araw na kaming nagsasama rito sa penthouse hindi niya talaga ako tinatabihan sa pagtulog at hindi man lang siya nag-abalang lumipat rito sa kwarto ko. And it's f*cking disturbing me! I want her to sleep with me! Gustong-gusto ko siyang katabi sa pagtulog.

-------
Sana makapanuod po kayo ng adds. For cent's income po, salamat 😊🙏 big help po sa aming writers yan.