මග හැරුනු කවියක්.... - [Only Poems] ( Completed )

පන්හිඳෙන් අසමි....

දහස් තරු පිරිවරා

සිටින බව සඳවතට 

නොක්කාඩු කවි ලියූ 

පන්හිඳෙන් අසමි......

එක් වරක් ඇසුවාද

හිනාවෙන පුන් සඳෙන්

හංගාපු කඳුළු කැට

ඇත්තේම නැද්ද යැයි......

දන්නවද පන්හිඳේ සඳක් පෙම් බැඳි තරුව

කඩා වැටිලා මාස පෝයකදි පෙර දිනේ

අදත් සඳ අමාවක දින යනවා සොහොන වෙත

ලිලී මල් පොකුරකුත් තුරුලු කරගෙන අතේ......

දහස් තරු වටේ සිට

කෝල ඉඟි පෑව මුත්

බැලුවේම නැති තරම් 

ආලයෙන්

හෝ රාගයෙන්.....

අදත් සඳ මඟ බලයි

දම් පාට පෙම් තරුව

සිඹින්නට තුරුළු කර

වරක් හෝ ආයෙමත්......

අඳුරටම ගුලි වූ 

කුමුදු මල් පුබුදුවා

සීරුවෙන් තවරාපු පිනි බිඳක් නොරිදවා

මදක් නාසය වෙතට

ළං කරලා බැලුවා නම්

සඳේ නෙතඟින් හැලුනු

වියෝ වූ ආලයක

සොඳුරු මතකය පෙවූ

දුක්බරම කඳුළු බිඳුවක

සුවඳ දැනෙනු ඇත.....