මග හැරුනු කවියක්.... - [Only Poems] ( Completed )

අත් හරිමි !

නොපෙනෙනා තරමට විනිවිද

බරයි ඔය සුසුම් මට

ඒ පුරුදු සුවඳ

දැනෙනවා අද 

වෙනදටත් වැඩිය හොඳට

නවතින්න එපා මගේ ඇස් ළඟ 

ඔය තරම් උණුසුමට

හැමදාම අඬන මේ ඇස් 

අහන්න එපා ඇයි

අද විතරක් නිහඬ

මට ඕනෙ ඔය මතකෙට

තියන්නට

හිනාවකින් අවසාන තිත

රැඳෙන්නම ඕනෙ නැති වෙයි ළඟ

දැනෙන්නට හදවතට

මතකයි නේද?

හැඟීමක් අපි අපිට

හති වැටුණු හදවතක් ළඟ

නතර වී ඉන්නට

ඉඩ දෙන්නෙ කොහොමද?

පව් පිරෙයි මට

අයදින්න එපා තව

කිමිදිලා මගේ දෙනෙතට

නවතින්න කියන්නට

අවසරය නෑ මට

ඉතින් අත අත් හරිමි....

යන්න ,

මගෙන් දුරකට......

දන්නවද? 

සමහර වෙලාවට 

යන්න දෙන එකමයි හොඳ!