රුවන් යහනට ඇරයුම්.....

138 22 18

by O_Monzu

by O_Monzu

අහස් කුස හද බැඳි පෙමින් සිප ගත්තදෝ නුඹ කළු වලාවේ

සිහින් පිනි බිඳු ඔහේ විසිරුණු හදේ සිතිවිලි මවා පෑවේ

නිතින් මුමුණන සිහිල් මද නළ සවන් අභියස රැඟුම් පෑවේ

සුරන් නැළැවෙන රුවන් යහනට දෙව්ලොවින් ඇරයුම් ගෙනාවේ

..................................................................................................................................

මේ කවිය ගැන නම් කියන්න දෙයක් තියේ.

හිතන්නකෝ.... අහස කළුම කළුයි. මුළු පරිසරයම අඳුරුයි. හීනි පොද වැස්සක් තියනවා. යන්තම් අකුණුත් ගහනවා. ටිකක් සැරට හුළඟත් තියනවා. සීතලම සීතලයි. ඉස්කෝලේ අන්තිම පීරියඩ් එක. නිදිමතම විෂය.....

කොහොමද ඒ feeling එක.

ඇයි දන්නවද මං ඒක මතක් කළේ. මේ කවිය මං ලිව්වේ එහෙම වෙලාවක. අපේ c.maths period එකේ. ඇත්තම කිව්වොත් period 4ක් එක දිගට. දන්නෝ දනිති අපේ පංතියේ c.maths period එක කියන්නේ කොච්චර උඳ්යෝගිමත් කාල පරිච්ඡේදයක්ද කියලා. මැඩම් නැළවිලි ගී කියනවා වගේ මට නම් ඇහෙන්නේ....

කොහොම උනත් ඉස්සෙල්ලා කිව්ව කාලගුණ තත්වෙක , c.maths period එකක මං මගේ නිදිමත ගැන ලිව්ව කවිය තමා මේ. මේ වගේ උගන්නන අතරේ ලියපු කවි ඕන තරම් තියේ. ඉස්සරහටත් ඒවත් අරන් එන්නම්....................