ලිලී

144 17 17

by O_Monzu

by O_Monzu

අහසටත් රහසින් අරන් විත් තරු දෙකක් ඔය දෙනෙතෙ තිබ්බම

සත්තමයි මගේ මැණික ලෝභයි සුළඟ විත් නුඹෙ දෙතොල ඉම්ඹම

කප්පරක් සිහිනයන් අභිමුව ගඟක් වී නුඹ පහළ ගැලුවම

කන්ද සේ මා බලා ඉන්නම් නොඑන බව දැනගෙනත් උඩුගම

පාට තවරා ගලා හැලෙනා මන්දාර වැහි කතා කෙරුවම

දම්පාට අහසකට සමු දී නැවුම් පොළොවක සුවඳ ඉරුවම

මතක තැවරූ මගක යනකොට ලිලී මල් පෙති විසිරි තිබුණම

ලිලී මල් සුවඳක් තුරුළු කර මද පවන ආ එකයි පුදුමම

හීන මාලිග හුඟක් ලස්සන වෙන්වෙනා හිත් අහසේ බැන්දම

වලාවක් වුව පාට වෙනවා දේව දුන්නක් රටා ඇන්දම

රිද්දනා මතකයක් අරගෙන හදේ මැද්දෙම රඳව ගත්තම

බිඳුණු හදවත අමයුරුයි කවි හිතක් ළඟ පන්හිඳක එතුනම