Chapter 4

444 75 8
                                    


Unicode

ကုန်းကျွင်းနိုးလာတော့ ဘေးနားမှာ ပေါက်စက မျက်လုံးလေး မှိတ်ရက်နှင့်။ အနည်းငယ် လန့်သွားသော်လည်း ဟန်ကိုယ့်ဖို့ ပြန်ထိန်းလိုက်ရင်း ပခုံးလေးကို သွားကိုင်လိုက်တော့ မျက်လုံးလေး ပွင့်လာသည်။

ကျန်းကျယ်ဟန်ဆိုသော Artificial Intelligenceလေးမှာ သူနှင့် အတူနေလာသည်မှာ တစ်လရှိပြီ။ဘေးနားမှ တွယ်ကပ်ကာ ပွစိပွစိနှင့် အမေးအမြန်းထူသော်လည်း ချစ်စရာကောင်းလွန်းနေ၍ သည်းခံထားရသည်ပဲ။

အစက အခန်းထောင့်လေးမှာ ည,ညဆို ထိုင်ကာ အားသွင်းနေတတ်သော်လည်း အခုတော့ သူ့အိပ်ရာဘေးက ဖုန်းအားသွင်းနေကြ ပလပ်ပေါက်ကို မောင်ပိုင်စီးလိုက်ပြီ ဖြစ်သည်။ မပေးလို့လဲ မရ။ အဲဒါနှင့် ဖုန်းကို extensionနောက်တစ်ခုနှင့် သွယ်ရသည်။

ပေါက်စဝတ်ထားသော ချောင်ကျနေသည့် သူ့အင်္ကျီကြောင့် ညှပ်ရိုးသားတွေက အထင်းသား မြင်ရသည်။ အသားအစစ်မဟုတ်သော်လည်း လှပကြည့်ကောင်းနေသည်။ အင်္ကျီဆိုမှ သတိရသည်။ AIပေါက်စလေးကို အင်္ကျီသပ်သပ်ဝယ်ပေးရဦးမှာပဲ။

"ဟန်၊ ထ။ ဒီနေ့ ကျွန်တော်နဲ့ Shopping mallထဲ သွားရအောင်။"

***

"ဝါး........"

Shopping mallကုန်တိုက်ထဲက အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ဆိုင်တစ်ခုတွင် ပေါက်စတစ်ယောက် မှန်ကို မျက်နှာအပ်ကာ အထဲက ငါးလေးတွေကို ငေးနေလေရဲ့။ ငါးလေးတွေက ရောင်စုံ ပုံစံစုံမို့ စိတ်ဝင်စားစရာပါပဲ။ သူကြည့်နေတာ ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်ရှိပြီ။

ကုန်းကျွင်း ဒီနေ့ ပေါက်စကို ကုန်တိုက်ခေါ်လာတာ စိတ်ကောင်းဝင်နေပြီး အင်္ကျီအသစ်များ ဆင်ပေးချင်၍ ဖြစ်သည်။ တော်တော်ကြာအောင် သူ့အင်္ကျီတွေ ပေးဝတ်ကာ ကျေနပ်နေသော်လည်း မျက်နှာလှလှလေးနှင့် လိုက်အောင် အင်္ကျီအသစ်များ ဝယ်ပေးချင်၍ ဖြစ်သည်။ လောလောဆယ်တော့ ကျယ်ဟန်နှင့် တွေ့ဆုံခြင်းသည် သူငယ်ငယ်က တစ်ခါမှ မကစားခဲ့ရဖူးသော အရုပ်လေးတစ်ရုပ် ကောက်ရလာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

ခုတော့ ကိုယ်တော်ချောက အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ဆိုင်ကိုပဲ မဲနေတယ်တဲ့လေ။ ခွေးလေးတွေ ကိုင်လိုက်၊ ဟမ်စတာလေးတွေ သွားကိုင်လိုက်နှင့်။ ခုတော့ ငါးကန်တွေထားတဲ့ အတန်းမှာ။

Memories Bring Back YouWhere stories live. Discover now