-Friend Zone | Vkook-

-Chapter 22-

تهیونگ روی تختش دراز کشیده بود و همونطور بی حرکت به صفحه‌ی روشن گوشیش که اسم جونگکوک رو نشون میداد، زل زده بود.

- تازه دو روزه اوکی شدیم... بهش زنگ بزنم ضایع نیست؟

زیر لب خطاب به خودش گفت و کمی تو جاش جا به جا شد.

- ولی خب خونه نیستو جواب پیامم نمیده...در هر صورت کل دیروزو باهم بودیم چیش قراره ضایع باشه؟

با این حرفش، سرش رو تکون داد و بدون اینکه به مغزش اجازه‌ی تحلیل بیشتر بده دستش رو روی دکمه تماس گذاشت و شماره‌ی جونگکوک رو گرفت.
بعد چندتا بوق وقتی جوابی نگرفت، داشت نا امید میشد و میخواست گوشی رو قطع کنه که همون لحظه صدای نا آشنایی توی گوشش پیچید.

- بله؟

با شنیدن صدا، با ابروهای بالا رفته گوشی رو از گوشش فاصله داد و به اسم‌ روی صفحه نگاه کرد تا ببینه درست گرفته یا نه؛ وقتی مطمئن شد شماره جونگکوک رو گرفته گوشی رو دوباره کنار گوشش گذاشت و با لحن مرددی پرسید:

- این گوشی جئون جونگکوکه؟
- بله، بفرمائید.

صداهم متقابلا با لحن مرددی گفت چون هیچ ایده‌ای نداشت کسی که تو گوشی جونگکوک "خنگِ عوضی" سیو شده، کیه.

- خود جونگکوک کجاست؟
- الان رفته حموم، اگه کاری دارین میتونین بگین من بهش میرسونم.

چشم‌های تهیونگ با شنیدن این‌ حرف گرد شد و با سرعت سر جاش صاف نشست.
جونگکوک خونه‌ی اون هم حموم نمیرفت و حالا علاوه بر اینکه خونه‌ی یک غریبه بود، تو حمومش هم رفته بود؟

- میشه بپرسم کی گوشی جونگکوکو جواب داده؟

پشت خط چند ثانیه‌ای سکوت برقرار شد تا زمانی که صدای غریبه دوباره بلند شد و حرفی که زد باعث شد فشار انگشت‌های تهیونگ‌دور گوشیش، بیشتر بشه.

- لی‌تاک هستم، دوست جونگکوک.