"دوست دارم"
"نه ، با خودت این کار رو نکن"
یونگی که یکی از جنایتکاران تحت تعقیب شهره ، از دزدیدن افراد و عصبانی کردن خودش به بدترین شکل لذت می بره ، ولی نمی تونه خودش رو مجبور کنه که به آخرین قربانیش آسیب برسونه. یه دانش آموز جوونِ دبیرستانی که اسمش...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Min yoongi ▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃
"شت" اولین کلمه ای که یونگی در حالی که خودش رو تنها روی کاناپه پیدا می کرد ، زمزمه کرد.
نشست و دید بطری های الکل روی زمین پخش و پلا شدن(درسته؟). یونگی با دیدن شون ناله ای کرد. در حالی که آه می کشید ، پشتش رو به کاناپه تکیه داد تا شقیقه هاش رو ماساژ بده.
شنید که یکی وارد ساختمون شده ، ولی یونگی به خودش زحمت نداد که نگاه کنه.
با کمال تعجب ، معلوم شد که جونگ کوکه ، "خماری؟"
یونگی نگاهی به پسر انداخت و سعی کرد اونو نادیده بگیره و همچنان به ماساژ سرش ادامه میده.
آه کشیدن جونگکوک رو شنید و بعد به سمتش اومد. با دیدن بطری های روی زمین چشماش گرد شد ، "چطور این همه رو تنهایی خوردی؟"
جونگکوک در حالی که بطری ها رو بر می داشت یونگی فقط بهش خیره شد: "امروز مدرسه نداری؟"
"امروز شنبه ست هیونگ" جونگکوک نگاهی به یونگی انداخت و بعد به تمیزکاری ادامه داد. (خماری مغزش رو ریخته به هم🤣😂😂)
یونگی سرش رو تکون داد: "یادم نمیاد دیشب اینجا روی کاناپه خوابیده بودم"
"به خاطر اینه که مست بودی"
"به هر حال چرا اینجایی؟ خیلی زوده ، بقیه هنوز حتی نیومدن. کدوم جهنمین حالا؟" یونگی بلند شد و کمی احساس سرگیجه از خماری وحشتناکش داشت.
جونگ کوک در حالی که بطری ها رو تو یه کیسه بزرگ کاغذی میذاشت ، گفت: "اولاً ، من اینجام چون این جا رو می شناسم. دوماً ، زود نیست ، ساعت پنج بعد از ظهره و سوماً ، بقیه طبقه بالان."
"با اونا چی کار می کنی؟" یونگی به کیسه کاغذی با چشم اشاره کرد و به جونگ کوک نگاه کرد.
"شنیدم که‌زیاد نوشیدی و به چندتا بطری برای یه پروژه مدرسه نیاز داشتم که قراره دوشنبه برگزار شه. من باید برم" جونگکوک قبل از اینکه یونگی رو مات و مبهوت ترک کنه لبخندی کوچیک بهش زد.
یونگی قبل از اینکه غذای باقی مونده اش رو روی میز بداره و توی سطل آشغال بندازه ، پوزخندی زد.
