Hikayeye ciddi anlamda başlamış bulunuyorum,bol okumalar:d
Multimedia : Eslem
"Gül abla Tuna'nın sesini duydum?" Anne diyemezdim,e saygı sözcüğü olarak da bu kalıyordu.
"Geldi,Sardunya'da seni bekliyormuş."
Sardunya,bizim küçüklük anılarımızla dolu bir kulübe. Annemden sonra,evde ondan kalan eşyalar güvende olamayacağı için burayı yaklaşık annemi kaybettikten bir yıl sonra kurduk.
Hemen yukarı fırlayıp,eşofmanlarımı üstüme geçirdim. Saçlarımı hafif ıslatıp bileğimdeki tokayla topladım. Ve tam iki gündür Tuna'yı görmüyordum. Hızlıca bahçeye indim.
***
Sardunya'ya geçtim. Bahçemizin hemen solundaydı ve fazla dikkat çekmiyordu.
"Tunam beniiim ya,eşek özledim seni."
"Fıstığıııım."
Bu yavru bir kuşun annesine kavuşması gibiydi. O hâlâ koruyucumdu. Her sarılışında biraz daha hücrelerime kan depoluyordum. Sessizliği bozan o oldu.
"Okul nasıldı,Batu denen piç etrafında dolanmadı değil mi hâlâ?"
"Hiç sorma ya ne yaptın bilmiyorum ama okula geldiğinden beri götünün üstüne oturamıyordu. Allasen ne yaptın be Tunam?"
"Orda bi şey geçti elime sonrasını hatırlamıyorum."
Anırarak güldük. A.nır.dık. Gülerken çene gamzesi çok fazla belli oluyordu. Küçükken de böyleydi. O mükemmel gibiydi. Bir süre Sardunya'nın içinde ordan oraya zıpladık. İçini, istediğimiz gibi dekore etmiştik ve hiperaktifliğimizden dolayı kırılacak hiç bir eşya koymadık. Annemden kalanları da,ben mutlu olayım diye yaptırdığı özel rafa dizmişti.
"Eslem?"
"He kuzum?"
"Annem, annemler de bebek istiyor ve sanırım bek.liyor.lar." Yutkunarak söyledi. Acıyı bir kez daha hissedeceğimi biliyordu.
"Ne diyorsun sen!?" Gözlerim kocaman oldu ve yanaklarım kıpkırmızı yine. Annemden sonra Hatice teyzenin gidişini de kaldıramazdım. Tamam,ölüm sadece bir ihtimaldi ama gerçekleşebilirdi işte. Hem sonra bana kim pizza yapıp 'bak zeytinler göz kırpıyor' diyecekti? Ve en önemlisi annesini aynı yolda kurban vermiş iki genç nasıl yaşamaya devam edebilecekti?
Kimse sizi düşünmüyordu,kimse sizin nasıl hissedeceğinizi umursamıyordu...
"Eslemim ya gel buraya,biliyorum engel olmazsam bitişimin simgesidir.Hem kendisi de her şeyin farkında. Onlar da biliyor tehlikeyi. Ama ya bir şey olmazsa?" Tuttu,kucağına aldı,sarıldı. Annemi anımsatıyordu her ne kadar erkek olsa da.
"Düşünüyorum be Tunam."
"Tehlikeliyse engel olurum doğuma Eslemim merak etme sen,hem tehlikeli mi onu da bilmiyorum. Aslına bakarsan annem henüz bana da söylemedi biraz kulak misafiri oldum."
"Tehlike varsa bir de Hatice teyzeyi bırakamam,engel olurum. Bu da böyle bir Eslem sözü!"
"Bitanem benim,emin ol ben de bırakmam."
"Beni de bırakma."
"Bırakmam."
