North Salazar: The Berseker's Tranquility (gxg) NOT EDITED

KABANATA-36

KATHERINE HAS BEEN randomly counting numbers while playing with her bouquet of flowers. She kept coming back and forth and her mind has been in chaos.

Ramdam niya ang kakaibang bilis ng tibok kanyang puso kasabay ng panlalamig ng kanyang mga kamay. She has been taking numerous deep breaths as if she is having shortness of air.

Nasa bukana pa lang ng garden si Katherine at ramdam na ramdam na niya ang panglalamig ng kanyang kamay at ang tila nagwawalang tibok ng kanyang puso. Hindi siya makapaniwalang mangyayari na ang matagal na niyang pinapangarap.

"Kinakabahan ako. I have never been so nervous before!" daing niya sa kaibigan niyang si Elise . Ngunit imbis na damayan siya nito ay pinagtawanan lang siya kaya sinamaan niya ito ng tingin dahilan para tumigil na rin ito sa pang-aasar. 

"Relax~~ Remember what you did in the wedding booth, years ago? You two are too courageous to be wed that time. Try to have that same courage and this time, cease the moment." nang matapos niyang sabihin ito sa babaeng ikakasal, hinawi na ni Elise ang kurtinang gawa sa mga bulaklak at tuluyan na nilang nasilayan ang lugar.

"...Besides, dito rin naman ang punta niyo so, stop thinking of backing out--"

"I'm not backing out!" asik niya dahil sainabi ng kanyang kaibigan. 

"She's just teasing you, Kath. Just calm down, may mas nakakakaba pa dito--" singit ni Amanda which somehow calms her a little, knowing that they are sharing the same fate with her friend.

"Yeah! Like the first night together or your honeymoon. Especially, mangangapa pa kayo kung sino ang gustong mag-first move." lahat sila napalingon kay Jennie na tila hindi pa napapagtanto ang mga salitang lumabas sa kanyang bibig. 

"What?" tanong nito nang mapansin niyang nasa kanya na ang mga atensyon ng kanyang kaibigan.

"Based on experience ba yan?" nanunukso nilang tinitingnan ang kaibigan ngunit hindi naman ito nagpatinag sa kanila.

"Just a common sense. Anyway, let's fix ourselves I think it's starting." tinalikuran sila ng dalaga at tulad ng kanyang sinabi bigla na lang narinig ni Katherine ang isang pamilyar na kanta mula sa isang violin.

"Told you." narinig niyang bigkas ni Jennie pero wala na roon ang kanyang atensyon. The idea that it is now happening makes Katherine feel that same nervousness she has been fighting a while ago.

"You can do it. Hinihintay ka na ni North." napalingon siya sa marahang pagtapik ni Amanda sa kanyang balikat. Marahan siyang napangiti sa sinabi nito na sa kanya lalo na at siya lang ang nakakaintindi sa nararamdaman niya ngayon.

Ramdam niya ang bilis ang pagtibok ng kanyang puso at pag-init ng kanyang mata marinig ang pamilyar na kanta. She can't take it anymore, she can't stop her smile as she waits patiently for her turn to walk down the aisle.

Here goes nothing...

TILA MABAGAL NA NAGBUKAS ang kurtinang pansamantalang naghihiwalay sa ikakasal.  Naunang maglakad ang kanyang anak na tuwang-tuwa sa paghagis ng mga talulot ng bulaklak sa kanyang dinadaanan. 

It took one look
And forever layout in front of me
One smile, then I died
Only to be revived by you~~

There I was
Thought I had everything figured out
Goes to show just how much I know
'Bout the way life plays out~~

Nakasunod lang sina Jennie, Amanda at Elise na parehong nakatingin sa mga partikular na taong titig na titig sa kanila. Nanatili namang nakayuko si Eri habang kinakalma ang sarili. At nang maiangat niya kanyang tingin doon niya lang nasilayan ang lugar.