KABANATA-9

1.9K 96 3
                                    

MULA SA DI KALAYUAN tanaw ko ang isang matayog na gusaling kailaman ay di pa napapasok ng kung sino-sino lang.

I was tasked and given permission to destroy the HQ of some known syndicate sa Pinas na pinamumunuan ng nagngangalang Andrew Andrada while I asked my twin sister to posed herself as me in guarding Eri.

May sampung bantay sa entrance at exit ng gusali, 24/7. Di ko alam kung ilang tao ang nasa loob nito. Equipped with cctv cameras na mahirap kakakikitaan ng anumang blind spots.

A typical HQ.

I tied my red-dyed hair saka tinago mula sa aking likuran ang aking katana. Kalamado akong lumapit sa malaki nitong tarangkahan at nakangiting kumaway sa nagbabantay.

"Kumusta." malamig kong pagbati. Binuksan ng lalaki ang gate at lumapit sa akin na parang naguguluhan sa bigla kong pagdating.

"Sensya na miss pero private prop--ugh!"

Hindi na nito nagawang patapusin ang sasabihin niya sa akin nang ibinaon ko sa kanyang puso ang aking katana. I heard him gasped as his own blood escaped from his mouth when I pulled it out.

I wear my facemask at kalamadong pumasok sa kuta ng demonyo. Tunog ng mga baril at mga balang tila ulan ang sumalubong sa akin. Mabilis ang aking pag-galaw sa pag-iwas dito at mahigpit ang hawak sa aking sandata na ginawa kong panangga sa mga balang maaring tumama sa akin.

"Ang ganda ng salubong. Tch!" asik ko habang iniiwasan ang mga ito.They fired their guns relentlessly but I just deflected and evaded it swiftly. I fluidly close the gap to one of them and bury my katana deep on that man's heart while I used his dead body as my shield when his companions keep firing on me.

"Putangina! Balaan niyo si boss pinasok tayo!" sigaw ng isa sa mga ito habang ang isa naman ay iniwan kami at pumasok sa loob.

Sinipa ko ang walang buhay na katawang binabaon ang aking katana patungo sa aking kalaban. It blocked their way to me making me move for a surprise attack. I hold my katana tight and slashed everything that may reach faster than a blink of their eyes, leaving them lifeless, bathing their own blood.

Humihikab ako sa ilalim ng suot kong facemask nang pumasok sa gusali habang pinapakinggan ang mga yabag na palapit sa akin.

"Tch." I hissed under my mask as I take a deep breath to heightened my senses at parang wala sa sariling umatake sa mga taong palapit sa akin na para bang isang halimaw na ngayon lang nakalabas sa lungga nito.

On my way up, wala akong pinalagpas sa mga taong nadadaanan ko. Bago pa nila magkalabit ang gatilyo inuunahan na silang patahimikin ng aking katana. Habang ang kanilang mga bala ay iniiwasan ko at iba ay sinasalag lang.

I slashed, sliced, diced, chopped, and stabbed the bodies that are breathing while my face remains stoic from what I am seeing. It feels like my body moves on its own searching for any signs of living. Moving fast and agile like a beast hunting every prey that walks on its parade.

"It's starting to get boring. Eh?" I yawned again as my hands move on their own rhythm blocking the bullets like how my body evades them. 

All I can hear is their grunts and screams as I came closer to them while they're showering bullets that never landed on me. I swing my katana mercilessly to their bodies, making their drops of blood painted the wall and the floor I'm walking.

I didn't mind their blood that stains my clothes and almost covered my arms na umabot pa sa aking pisngi.

The filthy smell of their blood never bothers me. All I can think is how my heart has been beating wildly out of excitement as my ears filled with the sound of their grunts and agony before my katana ends their misery.

North Salazar: The Berseker's Tranquility (gxg) NOT EDITEDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon