თავი 30

142 26 10
                                    

ჯონგინი: - მოვედით, ეს სახლია - დილიდანვე წამოვედით და ახლა კი პატარა, კოხტა, ორსართულიანი სახლში წინ ვდგავართ. ჯინმა ნაბიჯი გადადგა და კარს უფრო მიუახლოვდა, კარზე დააკაკუნა

თაე: - ვნერვიულობ - თქვა და ხელი გულზე დაიდო. მე ზურგზე ხელი მოვუთათუნე და ვანიშნე რომ დამშვიდებულიყო. და აი კარებიც გაიღო

სარა: - დიახ..? ჯ-ჯინ? - კარი დედოფალმა სარამ გაგვიღო. ჯინის დანახვაზე თვალში ცრემლები ჩაუდგა - ჩემო ბიჭო - მაშინვე ჩაიხუტა და მხოლლდ ახლა შეამჩნია მის უკან მდგომი ორი ახალგაზრდა ბიჭი. ჩვენ კი ამას გვერდიდან ვუყურებდით - ნამჯუნ.. თეჰიონ..? - ორივეს გადაეხვია და თან ტიროდა. ვაჟებს ეხუტებოდა და გულამოსკვნილი ტიროდა. ვაჟებს რომ მოშორდა ტირილისგან უკვე ჩაიკეცა და მუხლებზე დადგა. ჯინი მაშინვე დაიხარა და წამოაყენა

ჯინი: - დედა... მომენატრე!

სარა: - როგორ გაზრდილხართ, ჩემი პატარები გაიზარდნენ - მალევე ჩვენ გამოგვხედა - გამარჯობა, თქვენ ალბათ ჩემი ვაჟების მეგობრები ხართ ხომ?

ჯისუ: - დიახ თქვენო უდიდებულესობავ - ვთქვი და თავი დავუკარი, ჩემს უკან მდგომებმაც მომბაძეს და დედოფალს თავი დაუკრეს

სარა: - არა არა ადექით. გთხოვთ სახლში  შევიდეთ და ვისაუბროთ - სახლში შევედით პატარა და მოწესრიგებული იყო - აქ რატომ მოხვედით? ლი ჯონგ სომ რომ გაიგოს...

ჯუნი: - მან უკვე იცის... დედა სასახლეში უნდა დაბრუნდე!

სარა: - ნამჯუნ არ შემიძლია... ვერ დავბრუნდები. მე თუ დავბრუნდები ლი ჯონგსო ყველას მოგკლავთ

თაე: - ეს არ მოხდება! სამეფოს ისედაც საფრთხე ემუქრება... - თაემ მოუყვა თუ რა ხდებოდა ახლა სასახლეში

სარა: - ჩემი სოჰიონი... კი მაგრამ როგორ აპირებთ მის დამარცხებას?

ჯინი: - გვანგჯუში მეგულება ადამიანი ვინც დამეხამრება

სარა: - დარწმუნებულები ხართ რომ ჩემი წამოსვლით ყველაფერი რიგზე იქნება?

სამყაროს გასაღებიWhere stories live. Discover now