თავი 6

263 36 2
                                    


***: - რამდენი ხანია რაც ძინავს?

***: - სადღაც 5 საათია უგონოდ სძინავს

***: - სად იპოვე? - ორი ადამიანი საუბარი მესმოდა მაგრამ თვალებს ვერ ვახელდი

***: - მთავარ კარებში. კარებს ვაღებდი ის კი მეორე მხარეს იყო, კარი გავაღე და უგონოდ ხელებში ჩამივარდა

***: -საწყალი ნეტა რა მოუვიდა

***: - არ ვიცი მაგრამ ჩვენი ძმები რას იტყვიან?

***: -მოდი ჯერ არ ვუთხრათ

***: -ისინი ხომ რამეს არ დაუშავებენ? რატომ არ უნდა ვუთხრათ

***: - და რა საჭიროა? რომ გამოჯანმრთელდება ოჯახთან დაბრუნდება

***: - ხო მართალი ხარ... მაგრამ სოჰიონ ის აქ დარჩება? არამგონია დღეს წასვლა შეძლოს

სოჰიონი: - მართალი ხარ... დღეს ჩემს ოთახში დარჩეს... შემდეგ იმედია კარგად იქნება და წავა - გოგონას სოჰიონი ერქვა ხოლო ბიჭის სახელი არ ვიცი. როგორც ჩანს და-ძმა არიან, მაგრამ თვალებს რატომ ვერ ვახელ? ვერც ვინძრევი...

***: -მე წავალ, თუ რამე დამიძახე

სოჰიონი: -მიდი მიდი არ ალოდინო - თქვა და ჩაიცინა, შემდეგ კი კარის გაღების და დახურკვის ხმა გავიგე. - ნეტავ რა მოგივიდა? ან აქ როგორ მოხვდი? დაცვას გვერდი როგორ აუარე? ეს ფაქტობრივად შეუძლებელია... როგორ მოაღწიე მთავარ კარებთან? ვინ ხარ? - შემდეგ კი სიჩუმე ჩამოვარდა. სად მოვხდი? გასაღები?! სად არის გასაღები?! ვინ არის ეს გოგო ან თუნდაც მისი ძმა?

სოჰიონი: -გაიღვიძე? - ნელა თვალები გავახილე და გოგონას სილუეტი დავინახე, ახალგაზრდა გოგონასი რომელიც ანერვიულებული სახით მიყურებდა

ჯისუ: - ვინ ხარ? მ-მე სად ვარ? -ოთახს თვალი მოვავლე და ძალიან დიდი და მდიდრული ოთახი იყო. შემდეგ გოგონას გავხედე, ლამაზი და ახალგაზრდა იყო. კარგი ადამიანი ჩანდა.

სოჰიონი: - მე კიმ სო ჰიონი ვარ? ნუთუ არ იცი ვინ ვარ? უცხოეს არ გავხარ...

სამყაროს გასაღებიWhere stories live. Discover now