fear"|| NAMKOOK

"3"

Okuduğum makaleden gözlerimi çekmek zorunda kalmam yeterince sinirlerime dokunmamış gibi karşımda oturan pişkin kişilik daha da sinirlerimi tepeme çıkartmıştı. Kunpimook Bhuwakul Bambam. Canım arkadaşım :). İzin günüm diye kendime bir şarap ısmarlayıp kafa dinlemek istemiştim ama Bambam beni arayıp yanıma geleceğini söyleyip kapatmıştı. Şuanda karşımdaki sandalyeyi çekip gevşek hareketlerle yerine kurulmuştu.
Gözlerim benden istemsiz bıkkınlık ile yuvarlanırken elimde ki telefonu yavaşça(!) masaya bıraktım:
"Hey Man, Naber JJK? Beni özledin mi? Sevgili biricik en yakın arkadaşın Jeon Bambam'i?" sinirle dudaklarımın yukarı doğru kıvrılmasını alaycı bir gülümsemeye çevirip masanın üzerinde ellerimi birleştirdim:
"Gerçekleri öğrenmek ister misin Bambam-shi?" başını hızla sallayıp kollarını masaya yaslayıp yüzünü avuçları içine aldı:
"Birincisi soyadın Jeon değil ikincisi hiç özlememişim." onun yüzü düşerken bende arkama yaslanıp şarabımdan bir yudum daha almıştım.:
"Hadi ama dostum bu konuyu konuşmuştuk. En yakın arkadaşım sevgilim olmayacaksa kim olacak?" dediğine gülüp başımı iki yana salladım. Gerçekten bu konuyu benimle 4 saat boyunca konuşmuştu ben de sonunda onun benim birinci sevgilim olduğunu gelecekte ki sevgilimin 2. Planda olduğunu söylemek zorunda kalmıştım. İşi ile sevişen bir insan olan ben her gece barlarda clublarda sürten bu adama böyle bir söz vermiştim ya Tanrı da beni kahretsin. :
"Bambam farkındaysan ben hala sap dolaşıyorum sen fazla herkes ile içli dışlısın. Yani ben kankalık sözlerimi bozmuyorum." kollarını göğsünde birleştirip tatmin olmuş bir şekilde başını salladı. Üzerinde ki özel tasarım diye bağıran gömlek bir yana dursun saçlarında da soft renkler de perçemler vardı, kısaca reklam afişi gibi dolaşıyordu ortada her yerinde bir renk vardı. Kişiliği gibi.

"Neyse JK sana önemli bir şey söylemeye taaaa buralara geldim konudan sapmayalım." kaşlarımı kaldırıp elimde kalan bardağı masaya bıraktım. Bütün dikkatim arkadaşımdaydı çünkü ben de çok iyi biliyordum ki o böyle sakin mekanlara randevu harici gelmezdi. Bütün dikkatin onda olduğunu anlayan arkadaşım şükürler olsun ki konuşmaya başlayabilmişti:

"Seokjin Hyung restaurantta nişanını gerçekleştirecekmiş senin özellikle gelmeni istedi. Nişana göre iznini ayarlasın dedi hatta önümüzde ki ayın ilk haftası olacak diye de ekledi." Bambam'i dinlerken istemsiz kaşlarım çatılmıştı. Bunun için buraya kadar gelmiş olamazdı, mesaj atabilir ya da arayabilirdi. Ya başka bir karın ağrısı vardı ya da bu işin içinde başka bir iş:

"Sadece bu kadar mı?" sorduğum soruyla yerinde biraz kıpırdanıp elini ensesine attı. Kesinlikle bir şey vardı başka türlü bu çocuk bu kadar kıvranmazdı:

"Ayrıca şöyle de bir şey varmış.... Neyse anasını satayım tek de söylüyorum; Taehyung'un nişandan haberi yokmuş orada evlenme teklifi edip o gün de nişanı yapacaklarmış. O yüzden senin Tae'yi getirmeni isteyecekler. Seokjin Hyung ağzını ara dedi ama biliyorsun canım kardeşim ben senden hiçbir şey saklamam." Tek nefeste sıraladığı cümleleri daha algılamaya çalışırken bana bakıp gülümsüyordu. Yaptıkları şeylere gram akıl erdiremiyordum. Ellerimi şakaklarıma götürüp ovmaya başladım:

"Tamam Bam defol canım kardeşim." Benim keçilerin gelmeye başladığını anlamış olacak ki hafifçe sandalyeden kalkıp kalkar kalkmaz da koşarak dışarı çıkmıştı. Elimi alnıma vurdum bir yandan da Seokjin Hyung'a saydırıyordum gider ayak bana iş kitleyecekti ve bu programa 1 aydan kısa süre vardı. Ameliyatıma falan denk gelse acaba ne bok yiyeceklerdi cüzdanımdan yeterli miktarda para çıkartıp masanın üzerine bıraktım ve ceketimi alıp şık restauranttan dışarı çıktım.

Bahsettikleri restaurant Seokjin Hyung'un kendi tutkusunu da sürdürmek için açtığı restauranttı. Ne kadar doktorluğu sevsede yemek, mutfak ve diğer şeyler onun kaçış noktasıydı istediği zaman bunları orataya koyabileceği bir yer istemişti; sonunda da bu yeri açıp işletmeye başlamışlardı.