Rare mafia(Υπό διόρθωση)

Κεφάλαιο ²⁵

Guillen's pov

Παράδεισος. Η πληρότητα των συναισθημάτων που νιώθεις, είναι αυτό. Παράδεισος.

Είναι γελοίο αλλά το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν άνοιξα τα μάτια μου, ήταν το σ'αγαπάω που βγήκε αβίαστα από τα χείλη της.

Σχεδόν μου πήρε την ανάγκη, για τον αέρα που αναπνέω. Θα ήταν μεγαλύτερη ανάγκη το σ'αγαπάω της από το να παίρνω λίγο απλό οξυγόνο.

Οι πνεύμονες μου θα είχαν αυτό το αίσθημα του κάψιμου, μιας και θα χανόταν η παραμικρή ελπίδα να μείνω ζωντανός.

Όμως θα ζούσα περισσότερο με την αγάπη της, παρά με το γεγονός να παίρνω μερικές γαμημένες ανάσες.

Τα χέρια μου πάνω στο δέρμα της σχεδόν με κάνουν να ξεχνάω, ποιος είμαι και τι έχω κάνει. Αν δεν είναι αυτό παράδεισος, τότε τι είναι;

Αναπνέει ήρεμα πάνω στο στήθος μου. Η ανάσα της χτυπάει πάνω στο δέρμα μου και αυτό μου προκαλεί ρίγος.

Με επηρεάζει με κάθε δυνατό τρόπο. Οτιδήποτε αν κάνει ή πει θα με επηρεάζει πάντα.

Υπό άλλες συνθήκες θα εμένα εδώ για να παρατηρώ το κάθε τι πάνω της και να το επεξεργάζομαι μέσα στο μυαλό μου.

Η σημερινή μερα είναι πραγματικά μικρή και έχω να κάνω κάποια πράγματα εκτός δουλειάς, που δεν μπορούν να περιμένουν.

Κινούμαι αργά και με τα χέρια μου την κρατάω σταθερή για να την αφήσω αργά και απαλά στο μαξιλάρι ώστε να μην την ξυπνήσω.

Τα καταφέρνω εκπληκτικά και σηκώνομαι και φοράω το μπλουζάκι μου. Τα πράγματα που πλέον γνωρίζει πως κουβαλάω, είναι πάνω στο κομοδίνο και αφού βεβαιωθώ πως τα έχω όλα γυρνάω και σκύβω αφήνοντας της ένα απαλό φιλί στα χείλη. Περπατάω αθόρυβα πλησιάζοντας την πόρτα του δωματίου.

«Γκουίλεν;» η βραχνή και πιεσμένη από την ύπνο φωνή της, χαμηλής συχνότητας με καλεί.

Αυτόματα γυρνάω να την αντικρίσω και ήδη έχει επιχειρήσει να σηκωθεί από το κρεβάτι και να έρθει προς το μέρος μου.

«Μείνε λίγο, έστω για μια γουλιά καφέ.» σχεδόν με παρακαλάει με το βλέμμα της. Δεν μπορώ να αρνηθώ.

Απλως γνέφω θετικά και αφού δεν μπορεί να κρύψει το χαμόγελο της κάνει μύτες ώστε να με φτάνει και με φιλάει, σχεδον δαγκάει τα χείλη μου.

Έπειτα βγαίνει από το δωμάτιο για να πάει αμέσως να φτιάξει καφέ, βγαινω στο σαλόνι και κοιτάζω για λίγο τον χώρο γύρω μου.