"නම්ජූන් මම යනවා. ඔයා ඇත්තටම මාත් එක්ක කතා කරන්නේ නැද්ද අහ්. හැබැයි ඔයා තරහයිනම් මාත් ආයේ කතා කර්න්නේ නෑ . මම හෙට ඩේගු යනවා . ආයෙ එන්නේ මාස 3 කින් . අදින් පස්සේ ඔයාට මාව බලන්න වෙන්නේ ආයෙත් මාස 3කින් හොදේ . "
යුන්ගි ගියාට පස්සේ ඔකී නම්ජූන් හොයාගෙන ගියේ තරහ ගිහින් තිබ්බ විදිහට දැනටම මොන පිස්සුවක් නටලද කියල විශ්වාසයක් නැතුව . ඔකී රූම් එකට එනව දැක්ක ගමන් නම්ජූන් පුටුවත් අනිත් පැත්ත හරවගෙන ඉද්ගත්තේ ඔකීගෙ මූනවත් බලන්න ඕනේ නෑ කියල පෙන්නන්න . ඔකී යනව කිව්ව්හම නම්ජූන් මුලින්ම ගිහින් අප්ප එක්ක කතා කලත් ඔකීව නවතන්න විදිහක් නෑ කියල දැනගත්තහම නම්ජූන්ට තවත් තරහ ගියා . ඔකී කොච්චර කත කලත් නම්ජූන් ඔකීගේ මූන බලන්න ඒ පැත්ත හැරුනේ නෑ . මොකද එයා දන්නවා එයාට ඔකීගෙ මූන බලන්න බෑ කියල . ආයෙත් මාස 3ක් යනකම් ඔකී ලග නෑ කියන එක නම්ජූන්ට දරාගන්න අමාරුයි . ඒ නිසා ඔකීගෙ මූන නොබලම එයාට සමුදෙන්න නම්ජූන් හිතුවා.දවසින් වැඩි කාලයක් ගතකරපු හොස්පිටල් එකට මාස 3කට සමුදෙන්න උන එකට හිතේ පොඩි දුකක් තිබ්බත් ඊට වඩා සතුටක් , නිදහසක් වගේම කුතුහලයක් ඔකීගේ හිතේ තිබ්බ . මාස 3කට නම්ජූන්ගෙන් වෙන් වෙන එකට ඔකී දුක් උනේ නෑ ඒ ඇයි කියන්න එයා දන්නේ නෑ . ටෙටේ , යොන්ජුන් , ඩොක්ටර් ජින් මට ඔයාලව ගොඩක් මතක් . ඔකී රූම් එකේ එයාගේ අත්යාවශ්ය බඩු ටික අහුරන දිහා බලන් ඉන්න එ එයාගේ යලුවො 3න් දෙනාට කිව්වේ හැමෝගෙම මූනු දුකෙන් පුරවන ගමන්.
එයාල වෙනස් වයස වල වෙනස් සෙක්ශන් වල ඩොක්ටර්ස්ල 4 දෙනෙක් උනාට එයාල හොදම යාලුවෝ 4 දෙනෙක් උනා . එයාලගේ 4 දෙනාගේ ටීම් එක තමා හොස්පිටල් එකේ හිටිය හොදම 4 දෙනා උනේ. ඒ නිසා මේ 4 දෙනා හොස්පිටල් එකෙත් ගොඩක් ප්රසිද්ධයි.
විශේෂයෙන්ම මේ 4 දෙනාගේ රූම් එක ගැන කියන්න ඕනේ ඒකට පිට කෙනෙක්ට එන්නේ නම්ජූන් විතරයි මොකද වෙන කාටවත් ඒකට ඔලුවක්වත් දාන්න බෑ ඒක අපායක් ." එහෙන්ම් මම යනවා . ඔකී එයාගේ බඩු ටික දාගත්ත box එකත් අතට ගන්න ගමන් අර 3 දෙනා දිහා බලුවා . "
" පරිස්සමෙන් ඉන්න ඔකී . මට ඔයාව ගොඩක් මතක් වෙයි . "
" ආයෙ ඉක්මනට එන්න ඔකී මට මේ දෙන්න එක්ක ඉදල පිස්සු හැදෙන්න කලින් . "