(Unicode Version......)
"ရောက်လာပြီလား အစွမ်းကုန်သာယာကြမလား....."
ထိတ်ကနဲဖြစ်သွားသော ဆောင်းဟို။သူ့ရှေ့မှာ ရှိနေတာသည် အလှလေးထယ်ယောင်းမဟုတ်ပဲ Devil groupညီကိုများဖြစ်နေသည်။မဟုတ်မှ မင်ဆော့ပြောတာမှန်နေပြီထင်သည်။
"ဘာလဲ အလှလေးမဟုတ်လို့ စိတ်ပျက်သွားတာလား ဒါမှမဟုတ် မင်းအကောင်လေးက မထောင်လာလို့ စိတ်ပျက်သွားတာလား......"
"မဟုတ် ......"
"ဒါဆို အစွမ်းကုန် သာယာကြမလား ငါတို့နဲ့အတူလေ....."
ပြောလည်းပြော ဂျီမင်သည် တစ်လှမ်းခြင်း ဆောင်းဟိုဆီသို့ လျှောက်လာခဲ့သည်။ဂျီမင်လျှောက်လှမ်းလာခြင်းနည်းတူ ဆောင်းဂိုသည်လည်း နောက်ကိုဆုတ်ဆုတ်သွားသည့်နောက် တံခါးနှင့်ကျောပြင်တစ်သားထဲရောက်ရှိသွားခဲ့သည်။သူ လွတ်လမ်းမရှိတော့ပေ။
"ဒါနဲ့လေ တွင်းဝလေးက အရန်သင့်စောင့်နေတယ်....."
လက်ညွန်ပြရာကို ကြည့်လိုက်တော့ ကုတင်ထက် သားရေတစ်များများနဲ့ သျှာတစ်လစ်ထုတ်နေသော ခွေးမဲကြီးတစ်ကောင်။မဟုတ်မှ။မယုံနိုင်ခြင်းများစွာဖြင့်ကြည့်လိုက်တော့ ခေါင်းငြိမ့်ပြလာသည်။
"စကြတော့မလား....."
"ကျွန်တော်တောင်းပန်....."
"မင်းကောင်လေးက ထောင်နေတယ်လေကွာ။ပြီးဝော့ာ အဝလေးကလည်း မင်းကောင်လေးကို ကြိုဆိုဖို့ အဆင်သင့်....."
"ဟင့်အင်း မဟုတ်...."
စကားတောင်မဆုံးသေး ဂုတ်ကနေဆွဲခေါ်သွာပြီး ကုတင်ပေါ်ဆွဲတင်ခံလိုက်ရတော့ ပတ်ဆောင်းဟို။
"စမ်းကြည့်လေ....."
"ကျွန်တော်တောင်းပန်......"
"အာ ဒါနဲ့မင်းသိလား မင်းမိဘက ငါတို့လက်အောက်ကဆိုတာလေ သဘောပေါက်တယ်မလား ....."
ဘာတတ်နိုင်တော့မလဲ မင်ဆော့အပြောကို မယုံကြည်ခဲ့ခြင်းရဲ့အကျိုးဆက်သည် ခွေးစအိုပေါက်ဝကို ဆယ်နာရီတိတိ ဆက်ဆံလိုက်ရခြင်းပင်။
"ဘယ်လိုလေး တွင်းဝလေးက ကောင်းရဲ့လား..."
ဆောင်းဟိုမှ ဘာမှမပြောနိုင်တော့ပဲ သတိလစ်သွားတော့သည်။
