Poker Face /MewGulf

7. Bölüm

Kana'nın evine giderken arabanın içinde sessizlik vardı. Suppasit yan koltukta kıpır kıpır, oturmaya çalışan esmer çocuğun aklını meşgul eden birçok şey olduğunu biliyordu.

"İstediğin her şeyi sorabilir ve söylebilirsin biliyorsun değil mi?"

Tişörtünün etekleriyle oynayan Kana başını kaldırdı. Sonra heyecanına yenik düştü ve emniyet kemerinin izin verdiği kadarıyla yan dönüp Suppasit'e baktı irice açtığı gözleriyle.

"Nereye gideceğiz? Senin evin yok mu? Paran hiç bitmiyor mu? Kumar oynamaktan başka bir işle ilgileniyor musun?"

"Hey bir sakin ol!" Suppasit diğerinin heyecanı karşısında engelleyemediği kahkahasını patlattı. Kana kendini kaybettiğini fark edince utanıp başını öne eğdi. Suppasit onun yanaklarının kızardığını artık bakmadan biliyordu.

"Nereye gideceğimizi henüz karar vermedim. Canımız nereye isterse oraya gidebiliriz. Senin gitmeyi istediğin bir şehir var mı?"

Kana kafasını kaldırıp yine merakla baktı Suppasit'e. "Ben pek yer bilmiyorum ki. Hem bir yere gitmek nasıl bu kadar basit bir şeymiş gibi konuşuyorsun?"

Suppasit onun elini tuttu ve üstüne dudaklarını bastırdı. "Paran varsa hepsi kolay."

"Tamam senin çok paran var anladım." Kana gözlerini devirip elini Suppasit'in elinden çekti. Kollarını göğsünde kavuşturup ön pencereden kayıp giden yola odaklandı.

Suppasit ise Kana'nın çocuksu tavır koyuşuna güldü. Elini uzatıp Kana'nın yanağını sıktırdı.
"Bizim çok paramız var güzelim. Artık ben neye sahipsem aynı şekilde hepsi senin."

Kana yanağını çimdikleyen elini ittirdi. Dudaklarını sarkıtmıştı.
"İstemiyorum. Hem sen kumar oynamıyor musun? O zaman hiçbir şeyini istemiyorum."

Suppasit sıkıntıyla iç çekip soluğunu geri bıraktı. Arabanın içindeki hava bir anda değişmişti ve Kana bu durumdan biraz rahatsız oldu. Keşke çenemi kapalı tutsaydım diye düşünmekten kendini alamadı. Yakışıklı adamın suratı ciddileşmiş, gözleri derin bir şekilde yola odaklanmıştı.

Kana'nın apartman dairesine geldiklerinde Suppasit arabayı bulduğu ilk yere park etti. Arabadan dik bir şekilde indi. Kana ise gerisinde kalmış ve içine düştüğü çekingen ruh halinden dolayı hareketleri aksaklaşmıştı. Yürürken adımları tökezliyordu ve başı öne eğik, sürekli parmakları ile oynuyordu.

Kana dairenin kapısını açmak için öne geçti. Titrek elleri anahtarı kilide yerleştirmek ve çevirmekte zorlandı. Sinirden ağlayacak gibi hissediyordu. Gözleri bulanıklaşmıştı. Ensesine vuran sıcak nefes vücuduna bir ürperti yolladı. Suppasit'in elleri Kana'nın beline sarıldı önce. Yavaşça kayıp Kana'nın titreyen ellerini tuttu ve onları yönlendirdi. Birlikte anahtarı kilide sokup kapıyı açtılar.

Suppasit geri çekilmeden kollarını yeniden Kana'nın beline sardı. İki bedeni birlikte yürüttü. Küçük dairenin içine adımladılar. Kana diğerinin yüzüne bakmak zorunda kalmadığı ve sıcak kollarının arasında tutulduğu için kendini biraz daha iyi hissediyordu. Kana'nın odasına gelince Suppasit bulundukları pozisyonu bozmadan yatağa oturdu. Kana mecburen onun kucağına oturmuştu.

Adamın dudakları ensesine bastırıldığında Kana bir an irkildi. Ne kadar hoşuma gitse de bir türlü alışamıyordu bu ilgiye.

"Severek ve isteyerek kumar oynamıyorum."

Kana heyecanlandığını belli etmek istemiyordu ama kaskatı kesilen bedeni Suppasit'in elleri altında hissedilebiliyordu. Sonunda yakışıklı adamı ona açıklama yapıyordu.