Forgive me

740 42 16
                                    

Harry'yi ittirdim ve kendimden uzaklaştırdım. Beni öpmüştü. Düşündükçe çıldıracak gibi oluyordum. "Sen ne yaptığını sanıyorsun?" Diye bağırdım ona. Oysa gülüyordu.

"Dudaklarını özlemişim Becca." Tekrar bir kahkaha attığında yüzüne yumruk atmamak için kendimi zor tuttum. Bir de özlediğini söylüyordu. Pişkin piç.

"Harry elimden bir kaza çıkmadan yürü git." Dediğimde eve doğru yürüdüm ve içeriye girdim. Ona çok kızgındım. Hatta kararımdan vazgeçebilirdim. Ama bunu biraz daha düşünüp öyle karar vermem daha doğruydu.

Yine de beni öptüğü için onu öldürebilirdim. Düşünmeden hareket ediyordu ve bu bana iyi gelmiyordu. Yukarıya çıkarken Zayn'inde odasından çıktığını gördüm.

"Aşağıda kiminle konuşuyordun?" Diye sorduğunda bende kendi odamın kapısını açtım. "Harry ile." Ona karşı dürüsttüm.

"Neden?" Dediğinde omuz silktim. "Çünkü konuşmamız gereken konular vardı." Dedim ve konuyu kapattım. Odaya girip arkamdan kapattığımda aklıma birden Harry'nin dudakları geldi.

Lanet olsun onu gerçekten özlemiştim. Ama kendime yediremiyordum. Beni terk eden adamı tekrar sevmek ve özlemek bana çok uzak geliyordu. Daisy'yi yatağa alıp yanına yattım. Aslında Harry'ye bana Daisy'yi bıraktığı için minnettarım ama beni terk ettiği gerçeğide vardı.

Sahi beni neden terk etmişti ki? Bunu ona soracaktım.

//

"Ne demek boşanacağız?" Dedi Zayn bağırarak. Buna neden bu kadar tepki verdiğini anlamıyordum. Sonuçta biz aşk evliliği yapmamıştık.

"Zayn biz birbirimize aşık değiliz. Bu kadar tepki vermen saçma." Dedim koltuğa otururken. "Saçma mı?" Dedi gülerken.

"Benden boşanacak ve Harry'nin kollarına koşacaksın." Dediğinde kaşlarımı çattım. Öyle bir şey yapmayacaktım. Neden böyle düşünüyordu ki, lanet olsun.

"Hayır tabiki Zayn. Sadece Daisy'nin harry'nin soyadını taşımasını istiyorum. Sonuçta Daisy onun kızı." Dehşete düşmüş gibi bana baktı. Tanrım. Bu ona ağır geliyordu biliyordum ama eninde sonunda bunun olacağını biliyordu.

"DAİSY'Yİ BEN HAK EDİYORUM O PİÇ KURUSU DEĞİL!" Dedi bağırarak ve yukarıya çıktı. Tanrım. Ne yapacaktım ben? Çantamı alıp dışarıya çıktım. Harry ile konuşmam gerekiyordu.

Arabaya bindiğimde telefonumu alarak Harry'nin numarasını tuşladım. Bir kaç çalışta açtı.

"Harry konuşmamız lazım." Dedi bahçeden çıkarken. "Tamam nerdesin?"

"Evin yakınında ki sahile gel."

"Tamam geliyorum." Telefonu kapattığımda sahile doğru sürmeye başladım. Kafamda bir milyon tane düşünce vardı. Harry Daisy'yi hak etmiyordu bu doğruydu ama babası olduğu gerçeğini değiştirmiyordu.

Zayn'de Daisy'yi kızı gibi sevmişti ve bu ona ağır gelmişti. Lanet olsun. Kesinlikle çıkmaz bir sokaktaydım. Daisy'yi alıp buralardan gitmek istiyordum. Kimseye söylemeden.

Arabayı park edip indikten sonra boş bir banka oturdum. Harry ile bir an önce konuşup bu işi halletmek istiyordum. Ama sorun şuydu ki ne konuşacağımı bilmiyordum.

"Becca." Dedi Harry omzuma dokunarak. Yana kayıp ona yer açtım. "Merhaba." Dediğimde kafasını salladı. O, o çok güzeldi. Tanrım. Neden böyle şeyler düşünüyordum ki? Aklımı karıştırıyordu.

"Merhaba Becca. Bir sorun mu var?" Dediğinde kafamı evet anlamında salladım. "Zayn Daisy'yi vermek istemiyor." Kaşlarını çattı. "Ne demek istemiyor? Daisy benim kızım değil mi?" Gözlerimi sahile çevirdim.

"Öyle ama bu zamana kadar Zayn ona babalık yaptı." Harry'de denize doğru döndü. "Bak biliyorum bunca zaman yanınızda değildim. Bunun için ne kadar özür dilesem az ama benim bir kızım olduğundan haberim yoktu Becca." Kafamı salladım. Evet bilmiyordu. Ama onca zaman neredeydi? Neden beni terk etmişti?

"2 yıl boyunca neredeydin Harry? Neden yanıma gelmedin? Neden beni terk ettin?" Vereceği cevabı çok merak ediyordum açıkçası. Yutkundu. "Charlie yüzünden." Dediğinde şaşkın bir şekilde ona döndüm.

Her şeyin altından bu kız çıkmak zorunda mıydı? "Nasıl yani?" Bana döndü. "Charlie seninle benim yatakta olan fotoğrafımızı çekmiş ve beni o fotoğrafı babana atmakla tehdit etti." Dediğinde gerçekten Charlie'yi öldürmek istiyordum.

Charlie kesinlikle hastaydı. "Yani sende beni terk ettin." Kafasını salladı. "Senden ayrılırsam o fotoğrafı atmayacağını söyledi. Bende ne yapacağımı bilemedim Becca." Dediğinde kafamı salladım.

"Gelip bana söyleyebilirdin Harry." Dediğimde önümde olan ellerimi tuttu. "Biliyorum Becca ama dediğim gibi korktum." Güldüm. Tanrım. Böyle bir şey için beni nasıl terk ederdi? Sonuçta babam Harry ile olan ilişkimi öğrenmişti.

"Beni affedebilecek misin?" Dediğinde dudaklarımı birbirine bastırdım. Gerçekten Harry'yi affedebilecek miydim? "Bilmiyorum Harry." Eğildi ve yanağımı öptü. Bunu yapması nedensizce hoşuma gitmişti. Ama gitmemeliydi.

"Pekala." Dedi ve ayağa kalktı. "Şimdi gidip Zayn ile konuşmak istiyorum." Dediğinde kafamı salladım ve ayağa kalktık.















Çok geç attım bölümü evet biliyorum ama sınavlarım anca bitti ve aklımda hiçbir şey yoktu.

daddy issues | HSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin