Ep24:បងវៃនាង?
"បងលឺអូននិយាយទេ???"ថេយ៉ុង ចាប់ញឹងស្លឹកត្រចៀករបស់ជុងគុកទាំងក្នក់ក្នាញ់ថែមទាំងយាដៃវៃដើមដៃជុងគុកផាច់ៗមិនលែងដៃទៀតផង
"អួយៗថេហ៍បងឈឺ"ជុងគុក ស្រែកអូយៗព្រោះតែថេយ៉ុងវៃដៃនាយផាច់ៗមិនឈប់មិនដឹងថាខឹងរឿងអីទេបានជាវៃគ្នាផាច់ៗបែបនេះ
"បងមានឮអូននិយាយទេ???!!"ថេយ៉ុងសង្រ្គឺតជើងធ្មេញទាំងខឹងចិត្តពេលនេះគេស្ទ់រតែហក់វៃជុងគុកឲ្យរាបលើសាឡុងទេ
"អូននិយាយអី???"ជុងគុកយកដៃអេះក្បាលធកវើមុខឡេឡឺៗមិនដឹងរឿងអីតែពេលនោះក៏ស្វាគមន៍ដោយមួយដៃកណ្ដាលមុខលឺសូរដឹប។
"ស៊ូហ្គាលោកដើររួចទេ???"ជីមីន រហ័សទៅជួយទប់ខ្លួនស៊ូហ្គាដែលខំប្រឹងងើបពី រទេះអង្គុយព្រោះគេត្រូវសាកហ្វឹងហាត់ដើរខ្លះ
"មិន....មិនអីទេ"ស៊ូហ្គាធ្វើជើងញ័រៗដូចខ្លួនអ្នកពិការពិតមែនចំនែកជីមីនក៏តាមជួយទប់រហូតមិនឲ្យនាយដួលបានឡើយ
"អាយ៎!!!!~ដឹប"និយាយមិនទាន់ផុសពីមាត់ផងស៊ូហ្គក៏ដួលតែបានជីមីនទៅរងពីក្រោយ ផ្ទៃមុខពួកគេនៅជិតគ្នាបង្កើយខ្វះតែមួយចង្អុលដៃទៀតបបូរមាត់ពួកគេទាំង2និងប៉ះគ្នា ផ្ទៃមុខសង្ហារខាបព្រលឹងខិតទៅជិតបបូរមាត់តូចសន្សឹមៗមុននិងបបូរមាត់ពួកគេទាំង2ប៉ះគ្នា
"(ហេតុអីមិនច្រានគេចេញ??ឯងឆ្កួតមែនទេផាកជីមីន?)"ជីមីនគាំងធ្វើអីមិនចេញបានត្រឹមស្ងៀមមួយកន្លែង
"(ហេតុអីទៅថើបគេឆ្កួតមែនទេ???)"ស៊ូហ្គារហ័សដកមាត់ចេញចំនែកជីមីនក៏ខ្ជឹបមាត់ជាប់សម្លឹងមើលមុខស៊ូហ្គាទាំងភ័យ
"សុំ...សុំទោស"ជីមីនរហ័សងើបរួចជួយលើកស៊ូហ្គាឲ្យទៅអង្គុយលើរទេះរុញវិញពួកគេទាំង2គឺមុខក្រហមរាងខ្លួន
"ឯងជួយជូនយើងទៅសួនខាងក្រោយភូមិគ្រឹះបន្តិចមកយើងចង់មើលទេសភាព"ស៊ូហ្គា ចាប់ផ្ដើមហើបមាត់និយាយមុនព្រោះអំម្បាញ់មិញពួកគេស្ងាត់រាងខ្លួនចំនែកជីមីនក៏ងក់ក្បាលរួចរុញរទេះរបស់ស៊ូហ្គាសម្ដៅទៅទ្វាខាងក្រោយដើម្បីបានទៅសួនច្បាខាងក្រោយវិមានមីន
BẠN ĐANG ĐỌC
រឿង លោកប្ដីកំពូលឆ្នាស់💞(ចប់)
Phiêu lưuដរាបណាយើងនៅរស់ពួកនាងប្រាដកជាស្លាប់ក្រោមដៃយើងមិនខានទេ.... #និពន្ធដោយ:សុវណ្ណមេត្រី មានលក់ក្នុងផេក:ពន្លឺនៃក្ដីស្រមៃ
