12 Müslüman cin kabilesi ve Emanet

Bölüm 3

Arkamı döndüğümde. Sıkça gördüğüm çarşaflı 12 adet kadın olduğunu düşündüğüm varlık uzunlukları tavana kadar gelmekte. Çığlık atmak mı ? nefes almak bile bir güçtü.. En önde duran çarşaflı olan kafası ufacık kaldırdı . Bembeyaz o ana kadar gördüğüm en beyaz ışıktan daha beyaz
gözler fakat gözbebekleri yok. Kalbimin vuruş hızı beynimin karıncalanması elim ayağım donmuş bir vaziyette ona bakıyor kıpırdayamıyor. içimden baba diye bağırmak istiyor ama kıpırdayamıyordum. Ve çok açık bir şekilde Türkçe olarak. Hoş geldin Emanet dediğini hatırlıyorum. Bayıldım mı uyuyamı kaldım. Bilmiyorum sabah uyandığımda her şey standart annem kaldırmış okul kıyafetlerimi getirmişti...

Üstümü giyip evden çıktım o zamanlar sabahçı öğlenci sistemi vardı, daha tam gün muhabbeti yoktu. Kapıdan çıkınca derin bir nefes aldım. Nejdet aynı mahallede oturduğumuz için bahçe kapısında beni bekliyordu. Selamlaştık yürümeye başladık. Kafamda bir ton düşünce vardı. Okula nasıl geldiğimi bile anlamadım zaman inanılmaz hızlı geçmişti. Okulda normal geçmiş eve dönmüştüm. Evdekilere anlatmak istiyordum dilimin ucuna geliyordu fakat nedense vazgeçip susuyordum. Babam akşam eve geldi ve elinde bir paket ateri almıştı bana eskisi bozulmuştu. Evde tek yaptığım aktivite ateri oynamaktı zaten. Daha sonra teşekkür ettim ve yemek yedik. Zaman ilerlemiş artık yatma vakti gelmişti. inanılmaz bir düşünce karmaşası içindeydim. Korkmuyordum değişik bir huzur hissi vardı yattım. Düşünceler eşliğinde uykuya çabuk daldım. Ezan sesi ile uyandım. Ezanı dinlendikten sonra , hava sesi gibi bir ses olur bilirisiniz sopayı veya elinizi hızlı hareket ettirdiğinizde o ses oluşur. Arkamı döndüm. Dün gördüklerim salonda sırayla dizilmiş namaz kılıyordu...
Namaz kılmaları onlardan korkmam gerektiğini düşünüyordum . Nedense korkmuyor ve rahatlıkla onları izleye biliyordum. Ama üstümdeki baskı tonlarca betonun üzerimde olduğu gibiydi vücudum kasıntı halindeydi. inanılmaz bir baskı vardı . Namazları bitti ve hepsi aynı anda bana döndü. Ve yine o konuştu.

Hoş geldin dedenden bize emanet kalan, biz 12 Müslüman cin kabilesinin liderleriyiz deden sana el verdi dediğinde diğerleri hep bir ağızdan Bismillahirahmanirahim dedi.
Artık senin emrindeyiz dedi ve ne olduğunu anlamadığım şekilde sabah yine annemin beni uyandırması ile gözlerimi açtım. Aklımda binlerce soru ne olduğu hakkında bir nebze fikrim yoktu. Aklıma tek gelen şey kasım dayıydı kasım dayı adil abinin babası olup dedemle kadim dost olduğunu biliyordum. Peki ya o şeyin bana dün gece söyledikleri ben bir tek cinler hakkında görünmediklerini , var olduklarını gece su döküp, idrar yapılmamasını yapıldığı takdirde besmele çekilerek yapılmasını gerektiğini bildirdim. Dedem hakkımda ailem hiç konuşmaz hiçbir şey bilmezdim. Tek amacım kasım dayıyı bulup bunları anlatmadan önce dedem hakkında bilgi sahibi olmaktı. Okuldan çıkar çıkmaz cami avlusuna koştum gözlerim kasım dayıyı arıyordu. Ve gördüm bankta bastonuna yaslanmış uyuyor vaziyetteydi.