12 Müslüman cin kabilesi ve Emanet

Bölüm 10

Ne yapacağız dedim. Bana dönerek artık zamanı gelmişti.. SAVAŞACAĞIZ !! dedi . ve bir anda sesler gelmeye başladı. Hurfeyne ve krallar bir anda ortadan kayboldu. Neler oluyordu.. biraz zamandan sonra geri döndüler. Hurfeyne tüm müslüman cinler Mihrez el-Ahmer ' i hissetmiş ve buraya gelmiş . Bu sabah namazını hep beraber kılıp Mihrez el-Ahmer'in krallığına gideceğiz. Seni rahat bırakmasını isteyeceğiz ağer bırakmazsa ! Savaşacağız !. Sabah namazımızı kılmıştık . kucağıma kitabı koydukdan sonra bir anda herkes kaybolmuştu . ama ben hurfeyneyle bağlıydım onun gözleriyle ilk defa görüyordum. resmen ışık hızından daha hızlı gidiyorduk. Hurfeyne sadece izle ve korkma diyordu. Mazerin ve teykel en önde tüm ordular arkasında ianaılmaz bir güç gidiyordu. ve o ateşli yerde sürünen cinler le dolu yere geldiler. Teykel bağırdı . Mihrez el-Ahmer ÇIK ! diye Mihrez el-Ahmel tüm görkemi ve ordusuyla önlerine dikildi.

Mihrez el-Ahmer: Bir balçık için mi canınızdan vazgeçtiniz diyip güldü
Teykel: ''Allah'ın yolundaki herkes için canımız feda
Mihrez el-Ahmer:O zaman öleceksiniz'' dedi.

O anda tüm ordusu öldü . Bu nasıl olmuştu ? bir anda yok olmuştu ordusu...
Cinler aleminde eşi benzeri olmayan bir beyaz ışık yüksek dualar eşliğinde gelen bir ordu bu melek ordusuydu. Yaradan Rabbim dua kapılarını bana açmıştı. Hurfeynenin şaşkınlığını hissedebiliyordum. Hurfeyne meleklerin önünde yürüyen bir insana bakıyordu benim gibiydi. Hurfeyne nin azından dökülen cümleler şunlardır '' Ey yok ten var eden Allah'ım sen her zaman doğrunun yanındasındır. Şükürler olsun. Teykel ise bu şevki hoca dediğinde. Aklım başımdan gitmişti ağlamaya başlamıştım. Bir anda kendimi aynanın karşısında buldum cinler aleminden çıkmıştım. Kafam da soru işaretleri duygusal bir an yaşıyordum dedem Allah'ın izni ile beni kurtarmaya gelmişti. Ayakta zor duracak gücüm vardı yavaş yavaş yürüdüm. Salona kendimi attım Hurfeyne çok mutluydu kurtuldun emanet diyordu. Ben hala olayın şokunu atlatamamıştım. Kanım çekiliyor titriyordu nedenini anlayamıyordum. Onlara noldu diye sordum mihrez hapsedilmiştir dedi Hurfeyne rahatlamaya başlamıştım. Titreyerek uykuya dalmışım. Ve aradan geçen 2 yıl boyunca hiçbir şey olmamıştı. Kendi kabilelerimiz arasındaki sorunları çözüyor namaz ve dualar hayırlı işler için çabalıyor kötü cinleri def ediyorduk. Yıl 2010, bir akşam telefonum çaldı. Bir kadın acil yardıma ihtiyacım var cinler evime girdi sen onları kardeşini öldürmüşsün gelmezsen bende öldürecekler dedi. Hurfeyne sakin ol diyerek Arapça birşeyler söyledi kadında Arapça sözler konuştu. Hurfeyne Tam düşündüğüm gibi...
Ne oldu diye sorduğumda Hurfeyne : seni isteyen kafir cinler belli ki yaptıklarımız canını sıkmış bu kadında değil bir cin Di. Hemen hazırlanıp çıktım yola koyulduk ve söylediği yere gelgimizde terkedişmiş bir bina üstünde imar halinde yazıyor ama imara başlandığı tarih 1985 Di yazı silinmiş ti neredeyse her yer çöplük fare böcek dolu bir yerdi. içeri doğru yöneldim. Binanın kapıları yoktu girdim. Üst katlara doğru dualar okuyarak çıkmaya başladım. Artık enerjileri rahatlıkla hissedip yerlerini biliyordum ç. Üst katımızda bir düzine cin vardı. Üst kata çıkarken Hurfeyne : Çıkma bu tuzak tılsım yapmışlar seni alemlerine alıp orada mühürlemeyi planlıyor dedi hemen geri çekildim dua ederek aşağıya indim. Ve beklemedikleri birşey yaptım onları o binaya mühürlemeye başladım ve ordumla beraber binaya girdim hepsini uyanmaktı anacım tılsımlı yere geldiğimde aşağıya gelmeleri için çağırıyordum. Ne gelen vardı ne giden..  

Neden gelmediklerini merak ediyordum. Yoksa daha mı güçlülerdi ? aklımda sorular dönüp durmaktaydı. Hurfeyne Telefoda duyduğun bir kısım doğru onlardan birini öldürdük büyük ihtimalle burdakilerin kabilesindendi ve intikam için seni istiyor olabilirler Ne yapacağımızı bilmiyordum bu tılsım muhabbeti beni geriyor içeri girmek istesem de Hurfeyne beni durdurmayı başarıyor nevsime hakim olmamada yardım ediyordu. Yukarıdan kadın çığlık sesleri geliyordu gittikçe yükselen acılar içinde kıvranan kadın sesleri Hurfeyne ise beni durduruyor ben ise kadının sesini duydukça doğru da olabilir diyordum. Artık karar bendeydi hurfeyneyi dinlemeyerek yukarıda çıkabilirdim durdum ve mahkeme istiyorsanız buraya gelin diyerek bağırmaya başladım . Yinede ne gelen vardı ne giden hurfeyne artık dönmeliyiz onların oyununa gelmemeliyiz diyerek beni ikna etmeye çalışıyordu derin bir nefes aldıkdan sonra dualar okuyarak binadan çıkıp evin yolunu tutmuştuk. Ama aklım oradaydı ya gerçekten bir kadını kaçırıp işkence ediyorlarsa. Ona arkamı dönüp gitmiş olacaktım. Bu karamsarlık beni çok etkiliyordu. Eve geldiğimde ise içten içe kendimi kemiriyordum Hurfeyne ne kadar telkin edici konuşsada kendime yediremiyordum. Kalkıp gitmemek için kendimi çok zor tutuyordum. Ama artık birşeyler yapmalıydım bu olayın gerçek yüzünü öğrenmeliydim. Bir anda Zihere belirdi .

Zihere iyi ki girmemişiz emanet , o cin kabilesi yıllar önce evine gelen o hocanın oğlu tarafından kontrol edilmekte ! Ve seni öldürmek için bedeni ve ruhunu cinlere teslim etmiş Bu büyü türü çok zorludur bozulması neredeyse imkansız ya onlar ölecek ya sen !

Adamı hatırlamıştım. Oğlunun bu derece intikam ateşiyle yanması ve kendi canından vazgeçmesi artık yolun sonuna geldıgımın bır işareti olup olmadığını düşünmemi sağlıyordu. Hurfeyne Sanırım artık var gücümüzle savaşacağız ve ya imkansızı başarıp büyü kağıdını ele geçirmmemiz gerecek hemen Vukes'i çağırdı ve aralarına sızması için emir verdi ondan gelecek haber çok önemliyi Vukes onların olduğu bölgelerde gezmek üzere çıkmıştı . Vukes Yemek bulma görevini üstleniyordu cinler aleminde kendi mühürlü bölgelerinden çıkmaz kafir cinler onu görmediğinden tanımaz ama bu yolda kafir bir cin gibi görünmek zorundaydı bu ne kadar doğruydu bilmiyorum ama o an bunu kararlaştırmıştık. Hurfeyne haber gelene kadar beni telkin edip evde kalmam için konuşuyordu. 2 gün geçmişti Vukes den haber yoktu. 4. gün gecesi sabah namazı uyandığımda Zihure karşımda bekliyordu belliki Vukes den haber gelmişti.

Zihure : '' Emanet Vukes'i öldürmüşler '' ..