28

692 42 12
                                    


Bora: Baba...

Zafer: Müsaade var mı oğlum, konuşmamız lazım.

Bora: Buyur baba, mutfağa geçelim.

Bora, babasıyla birlikte mutfağa geçip oturdular. Ne konuşacağını az çok tahmin ediyordu.

Zafer: Elif uyuyor mu?

Bora: Evet. Baba sen eğer dönelim diye geldiysen boşa uğraşma. Artık dönmeyeceğiz.

Zafer: Ben söyleyeceklerimi söyleyeyim sen yine aynı fikirdeysen eğer dönmezsin.

Bora: Seni dinliyorum baba.

Zafer: Bak bu işler öyle kolay değil oğlum. Ne yapacaksınız burada mı yaşayacaksınız?

Bora: Hayır yani şimdilik. Ben yarın yeni bir ev bakmaya gideceğim. En kısa zamanda da yerleşiriz.

Zafer: Ne olacak böyle? Sen işe gideceksin, Ada işe gidecek. Peki Elif, ona kim bakacak? Evde yalnız başına mı kalacak?

Bora: Elif okula gidiyor biliyorsun baba, yine devam edecek. Okuldan yine ben alırım, Ada alır. Yalnız bırakmayız biz onu, sen rahat ol.

Zafer: Siz Ada'yla evlenmeyecek misiniz? Hep böyle mi yaşayacaksınız?

Bora: Oraları henüz konuşmadık... Evliliği düşünüp, düşünmediğini bile bilmiyorum.

Zafer: Olur mu öyle şey? Evlenmek zorundasınız Bora. Eğer birlikte bir yola çıktıysanız, bu yolun ilk adımı evlilik olmalı. Aynı evde yaşamaya karar vermişsiniz ama evliliği düşünüp düşünmediğini bile bilmiyorsun kızın. (Bora o anda salonda koltukta oturan Ada'ya gözü daldı. O da onları izliyordu.)

Bora: Haklısın, ben hemen Ada'yla konuşacağım bu konuyu.

Zafer: Annen ve Ada'nın teyzeleri bu durumdan hiç mutlu olmayacaklar ama sen yinede razı olacak mısın? Ya Ada bu duruma razı olmazsa?

Bora: Bilmiyorum baba, gerçekten hiçbir şey bilmiyorum. Ben biraz düşüneceğim bu durumu.

Zafer: Hemen düşünmezsen yanlış kararlar verebilirsin Bora. Gel yol yakınken vazgeç. Belli ki Ada da bu durumdan mutlu değil. Ada bir gelir misin kızım?

Bora: Baba ben sonra konuşacağım dedim Ada'yla. (Ada hemen yanlarına geldi.)

Zafer: Ada yabancı değil oğlum? Hem bu konu seni ne kadar çok ilgilendiriyorsa Ada'yı da o kadar ilgilendiriyor.

Ada: Buyrun Zafer Amca...

Zafer: Gel otur kızım. Sen bu durumdan mutlu musun Ada? Teyzenleri, enişteni ardında bıraktın geldin? Yarın bir gün pişman olup dönmek istemezsin değil mi? (Ada bir an duraksayıp Bora'ya baktı.)

Ada: Hayır Zafer Amca. Evet bu durumdan mutlu değilim aksine huzursuzum ama benim gerçek ailem zaten Bora ve Elif'ten ibaret artık.

Zafer: Peki aynı evde yaşamanız için evlenmeniz gerektiğini de biliyorsun öyle değil mi? Yarın bir gün ben her ne kadar engel olmak istesemde Belma, Elif'i sizden almaya çalışabilir. Ama siz evlenip, Elif'in velayetini alırsanız bu durum sorun yaratmaz.

Ada: Yani ne diyeceğimi bilmiyorum şu an? Bora? (Bora o kadar düşünmekten dalıp gitmişti.)

Bora: Efendim Ada?

Ada: Sen ne diyorsun bu duruma?

Bora: Benden çok senin ne dediğin önemli Ada. Ben evden ayrılmadan önce de sana sormuştum. Bizimle yeni bir hayata var mısın diye? Ama vazgeçmen için henüz geç değil, tamamen sen ne istiyorsan onu yap. Karar senin...

Baht Oyunu (15'ten Sonra) #AdBorHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin