Öylesine durgundu sular bu akşam
Kainat gözümde kuytu,boş bi' liman
Uyusam gölgende, sonsuza uyansam
Salıversem ruhumdan yaralı kuşları
Çiçekli dallarına, uzatıversem ellerimi
Duysan, kör düğüm olmuş, iniltilerimi
Ayyuka yürüsem, bıraksam dünlerimi
Atıversem kollarımdan küflü halkaları
Gece uzun, gece zindan, gece tarumar
Işıksız kuytular kabirden şehir kurar
Bi'çare gönlüm neylesin 'ah' eder susar
Koyversem yanagımdan kirli ırmakları
Dünya denen bu var oluş cephesin de
Rızık çeşme, nefs çile, nefes vebâlin de
Bu ne çetin imtihan!, can emânetin de
Bırakıversem omzumdan karlı dağları
Vuslat Tuna
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANFİL. Vuslat Tuna şiirleri 21.
PoetryŞu kısacık ömürde, bir ölümzlük sevdasının adıdır Karanfil
