Bu günü ile dünü harcadın bi' lafta
Aldıgın ahlar durur sıra sıra raf ta
Feryat etsen ne anlar, can mezarda
Kalp kırıldı, artık gönül soldu,ne fayda
Bu dünya hepten senin olsa, ne olur!
Ezelde yola çıkan ebedte yerini bulur
Nefsin edecegi bitmez,ne ilk,ne sondur
Vaktin bitti de ömür zayi oldu ne fayda
Bir sen miydin hep bunca kahrı çeken
Hüner topragına nimet ile sürur eken
Şah, sultanlık han'ına sefa tülü seren
Evin yıkıldı da,yuva,heba oldu ne fayda
Vuslat Tuna
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANFİL. Vuslat Tuna şiirleri 21.
PoetryŞu kısacık ömürde, bir ölümzlük sevdasının adıdır Karanfil
