Yanmayı Öğrendik

112 74 22
                                    

Bir merâmı vardı kalbimin,şu kalbine
Elimde ikbâlim, davet istedim şevk'ine
Emelim denk bulmaktı Leyla dengine
Sevdayı öğrendik de çöle düşenler ile
Geldim ki şu bağrın,kar dan soğukmuş

Kaderi bilirim eyvallah her bir harfine
Zor değil cevr-u cefa, vefâyı borç bilene
Denk getirsin Hüda, her gönlü dengine
Yanmayı öğrendik de küle dönenler ile
Bildim ki şu yangın, nur dan oluk muş

Ne gam, ölüm düşer umudun nasibine
Ak güller eker hevesim, bahar visâline
Bi' tutku, girbap olur düşer hasretine
Açmayı öğrendik de güle düşenler ile
Gördümki şu hatr'ın,can'dan solukmuş

Vuslat Tuna

KARANFİL. Vuslat Tuna şiirleri 21. Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin