Ne olsam şu sevdaya düşmem derken
Leyla'ın Mecnun'un izindeyim şimdi
Yüregime kor düştü, yağmur beklerken
Esen yellere kül savuran çileyim şimdiBen seni şu canımdan özge severken
Hayalinin getirdiği yerlerdeyim şimdi
Bağında bir karış toprağa hasret iken
Hasretin vaat ettiği çöllerdeyim şimdiDilim lâl olmuş, anlamsız sözler,nafile
Şiirlerin sukud ettiği dipteyim şimdi
Bi' anlayan olmaz, hallerimi, beyhude
Bülbülün dalda öldüğü yerdeyim şimdiDünya kurulalı, yol ayrılmış yetimliğe
Akılların bile ermediği gaibteyim şimdi
Razı degil seveni hiç sevdiğine vermeye
Umutların dar agacı ipindeyim şimdiKalemler ferman yazar mı,sevda adına
Ruhun kafese atıldığı kaledeyim şimdi
Özlem; yitik şehir, tutku; karlı fırtına
Kavuşma ruhsatının külündeyim şimdiVuslat Tuna
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANFİL. Vuslat Tuna şiirleri 21.
PoesíaŞu kısacık ömürde, bir ölümzlük sevdasının adıdır Karanfil