Bende geldim giderim dünya yurduna
Talip oldum hayalin, her bi' maksadına
Kaderim çekti ipi ben, geldim ardısıra
Çok oyalandım zemheride kışta, lakin
Geldi artık baharın gül derme zamanı
Sevip sevilmek var insanın mayasında
Akıl ermez, ateş yanar kalp ortasında
Göz görmez,tabip şifa sürmez yarasına
Söner sandım nazlı yar bakışında,lakin
Geldi artık sevdanın gül verme zamanı
Anlarsın, tüm yollar bir tek yere çıkar
Bir gaye almış, başını, fani neye yarar
Cihanda nereye baksan birtek o var
Mavilige kaldım bulur umuduyla,lakin
Geldi artık bağımın gül dikme zamanı
Her şey nizamdayken insan boşta değil
Rızkın bile sanki süzülüp,elekten elenir
Bilmem çekilenin hasabı nerede verilir
Suya yazdım kaydolur zânnıyla lakin
Geldi artık bağrımın gül biçme zamanı
Öylesine deli çağımda hülyaya daldım
Seven sevdikçe Mecnuna döner sandım
Kime kandım meğer ben neye inandım
Kapısına vardım,cânân oldum da lakin
Geldi artık mezarın gül olma zamanı
Vuslat Tuna
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANFİL. Vuslat Tuna şiirleri 21.
PoetryŞu kısacık ömürde, bir ölümzlük sevdasının adıdır Karanfil
