ŞIPSEVDİ

BÖLÜM 1

"Alo ?"

" Nil ."

" Anne önemli değilse kapatayım eve geliyorum zaten konuşuruz ."

" İnsan bi hâl hatır sorar değil mi Nil  ."

" Anne gören de günlerdir görüşmüyoruz sanacak . Okula gittim geliyorum abartma istersen ."

" Neyse tamam ... Gelme eve ." Aklımda deli deli düşünceler .

" Neden ?"

" Bir şey isteyeceğim ben senden ." Korktum .

"İste anneciğim ."

" Gelirken marketten ped alır mısın ?" Korkmam gerektiğini biliyordum ama ben .

" Anne sen alsan ."

" Kızım dışardayken al işte ."

" Anne benim dolabımda var alabilirsin ."

" Ben o markayı kullanmıyorum Nil ." Gel de sinirlenme !

" Anne şu an seçim yapacak  halde misin sence ?"

" Nil hadi kızım gelirken al işte ."

" Anne ben utanırım ya ."

" Utanacak bir şey mi var Nil ?" Evet utanılacak bir şey değil biliyorum . Ama çok doğal olan bu durum beni her seferinde gereksiz bir stres haline sokar . Ulan Nil her gün farklı erkeğe asılırken utanmıyorsun da bundan utanıyorsun ya !..  Ah şu değişik utanma yapım !!!

" Anne yaa !"

" Bizim evin yakınlarda yeni açılan market var ya oranın kasiyeri kadın utanmazsın ."

" Emin misin ?"

"Evet evet . Hadi çabuk ol ."

" Ah anne ah ... Neyse tamam kapatıyorum başka bir şey yoksa ."

"Yok kızım hadi çabuk gel ."  Telefonu kapatıp cebime attım . Eve yaklaştıkça korkum gittikçe artıyordu . Aslında bu durumun utanılacak bir şey olmadığını çok iyi biliyorum ama bu utanmama engel olmuyor . Markete yaklaştıkça kalbim daha hızlı atıyordu . Hiçbir sorun olmadan o lanet şeyi alıp eve gitmek istiyordum . Markete girip annemin istediği pedi alıp kasaya geçtim ... Allah kahretsin ! Anne ne yaptın sen ya ! Kasada normalde olsa hiç beklemeden asılacağım türde bir erkek durmuş bana bakıyordu . Ulan çok yakışıklı bee !

" Hoşgeldiniz ." Cevap vermedim . Adamın yüzüne bile bakamıyordum ki cevap vereyim . Hızla cebimden çıkarıp ne kadar olduğuna bile bakmadığım parayı adama uzattım pedi de alıp marketten çıktım .

" Bakar mısınız ?" Arkamdan seslenen adama aldırış etmeden daha hızlı yürümeye başladım .

" Ya bi durur musun ?" Bizim ev neden bu kadar uzadı bir anlasam  !

" Ya kızım bir dur artık !" Peşimden gelen kasiyer kolumu tutup beni kendine çevirmişti . Bense çoktan bağırarak konuyu dağıtma planına geçmiştim . Bu plan hiç şaşmaz var ya haksızsan hiç susmayacaksın ki karşındaki bıkıp pes etsin .

" Kızım derken ?! Sen nasıl bi çalışansın ya , hiç saygı falan da yok yani . Ayrıca durmuyorum ne olacak ." Karşımda duran ve benden en fazla 5 yaş büyük görünen adam elimi açıp elindeki paraları döktü .

" İçeride biraz bekleyip para üstünü vermemi bekleseydin bu kadar yorulmamış olurdum ." Sen mi yoruldun ben mi !? Kalp krizi geçirecem burda !

" Beklemiyorsam umrumda değildir öyle değil mi ?"

" Neysee anlaşılan ne olursa olsun haklı çıkmak gibi bir özelliğiniz var . Size iyi günler ."

" Hiç de öyle bir özelliğim yok bi kere ."

" Aynen aynen ."

" Ne ayneni ya ?!  "

" Ne diyeyim bak haklısın da dedim ."

" Haklısın demedin bi kere ... Haklısın deseydin konu kapanmış olurdu ."

" Ya kızım bi sal beni ya !"

" Kızım derken ?.. Sen kimsin bana kızım diyorsun . " Karşımdaki adam elleriyle yüzünü çizip bana baktı . Oğlum yapma şöyle o güzelim yüze yapılır mı bu ?

" Bak yalvarıyorum beni rahat bırak . Özür de dilerim ... Bak hatta diliyorum , özür dilerim çok özür dilerim "

" Aferin , adam ol !"

" Nesin sen ya ? Kameralar nerede Allah aşkına , şaka falan bu değil mi ?!"

" Ne diyon oğlum !" Hadi ama konu kapansa da gitsem artık .

" Ya sabır !!!"

Bu az önce can sıkıntısından yazdığım anlık bir kitap . Sınav stresini falan atmaya çalıştım yani . Umarım beğenilir ve devamını getiririm .