Havana ရဲ႕ လမ္းေပၚမွာ Vodka တစ္ပုလင္းကိုင္ၿပီးအၿမဲေတြ႕ရတဲ့ ခပ္ငယ္ငယ္ေကာင္ေလး။ Catedral de San Cristobal ဘုရားေက်ာင္းမွာေတြ႕ေနက် အာရွသားေလးကို Cuban ေတြေတာင္အေတာ္ေလးသတိထားမိေနၿပီ။ဘယ္လိုဘာသာနဲ႕ေမးေမး Spanish လိုသာ အဆင္ေျပေၾကာင္းေျပာၿပီး အသာၿပဳံးျပသည္။
႐ူးတယ္ပဲေျပာမလား။ ကြၽန္ေတာ္ Hyung ရွိတယ္ဆိုတဲ့အသိနဲ႕အသက္ရွင္မွာ။ Social ေပၚမွာျမင္ရတဲ့ John ဆိုတဲ့လူနဲ႕ Hyung တို႔ပုံရိပ္ေတြ၊
Hyung ၿပဳံးေနတဲ့အၿပဳံးေတြ ။
ဒါေတြက ကြၽန္ေတာ့္ရင္ေတြအဆမတန္နာရသည္။Hyung အနားမွာ ရွိေနတာ ကြၽန္ေတာ္မဟုတ္ဘူး ၊Hyung အၿပဳံးေတြက ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္မဟုတ္ဘူး။
”မင္းသား Jeon Jungkook ကိုအေမြျပတ္စြန့္လႊတ္ျခင္း”
အေဖက Hyung ကိုမေမ့နိုင္ရေကာင္းလားဆိုၿပီး အျပစ္ေျပာသည္ကြၽန္ေတာ္တည္ခဲ့တဲ့ကတိက ခဏတာအတြက္ပါပဲ။Hyung က အၿမဲတမ္းကြၽန္ေတာ့္ဟာ ၊ကြၽန္ေတာ့္အပိုင္ျဖစ္ေနတုန္းပဲ။Hyung ရဲ႕အခ်စ္ေတြကိုကြၽန္ေတာ္ရေနေသးတယ္။
ဒါေတြက လြမ္းလို႔အ႐ူးလိုျဖစ္လာရင္ ေျဖသိမ့္ေနက်။
”ခ်စ္တယ္ Hyung ရယ္”
ေကာင္းကင္ကိုၾကည့္ၿပီး ႐ူး႐ူးမိုက္မိုက္ေအာ္ေတာ့ဆဲသံၾကားရသည္။
”ေဟ့ မင္းဒီကိုလာၿပီး ေလွ်ာက္ေအာ္ေနတာ႐ူးေနတာလား ပိုက္ဆံပါရင္ေပးခဲ့”
ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ လွည့္ထြက္လိုက္ေတာ့ကုတ္ပိုးကိုအရိုက္ခံရသည္။
စီးက်လာတဲ့ ေသြးကခပ္ပ်စ္ပ်စ္ ၊ထပ္မံက်ေရာက္လာတဲ့ နာက်င္မႈေတြကို တုံ႕ျပန္စရာအားမရွိဘူး။ဟုတ္တယ္.. ကြၽန္ေတာ့္ဘဝစုတ္ျပတ္သပ္ေနၿပီ။
”John ငါ ..”
”Cuba? မဟုတ္မွ Havana ေတာ့မဟုတ္ဘူးမလား”
Tae ကေခါင္းငုံ႕သြားသည္၊ ဒါက ဝန္ခံလိုက္တဲ့သေဘာလား?။
”Tae ဘာျဖစ္ရတာလဲ အဲ့တစ္ေယာက္ကိုမေမ့နိုင္ဘူးလား ဒီၾကားထဲ ဘယ္လိုေတြလုပ္လိုက္ရလဲ၊ Tae ၿပဳံးေနနိုင္ဖို႔ေပ်ာ္ဖို႔ပဲႀကိဳးစားခဲ့တာ ငါဘာေတြလိုအပ္လို႔လဲ Tae ေျပာပါဦး”
”ငါ..ေတာင္းပန္ပါတယ္ John မင္းငါ့ကိုဂ႐ုစိုက္တာေတြက သူ႕ကိုေမ့ဖို႔လုပ္ေနတာဆိုရင္ အခ်ည္းႏွီးပဲ အဲ့ဒါကျဖစ္မလာေလာက္ဘူး”
