បំបាក់ស្នេហ៍កំម្លោះតូចតែខ្វាន់ដូ

Ep24

       រាងភ្លាវតិចហើយបាទពេលសសេរមិនដឹងអារម្មណ៍ហោះដល់ណាទេ
     ចាប់ពីភាគនេះទៅអស់ភាគសប្បាយហើយ😢

ជេយ៍ដើរតម្រង់ទៅរកជុងវ៉ុនចំណែករាងតូចចេះតែដើរថយក្រោយដូចគ្នារហូតដល់ទល់ខ្នងនិងជញ្ចាំងទៅណាមិនបានទៀតរាងតូចចង់រត់ចេញតែក៏ត្រូវរាងក្រាស់យករាងកាយមាំរបស់ខ្លួនមកឃាំងមិនឲទៅណារួច

"ជេយ៍...បងចង់ធ្វើអី..."

"អូនដឹងក្នុងចិត្តហើយនៅសួរទៀតមែនទេ..."

"តែជេយ៍អូនគិតថាមិនល្អទេអូនខ្លាចអ្នកដទៃដើរមកឮវាមិនល្អទេ...."

"អូនខ្លាចអីុជីមែនទេ...អូនកុំបារម្ភអីនាងមិនមករំខានពួកយើងនោះទេចំណែកអ្នកបម្រើពួកគេក៏មិនឡើងមកដែរ..."

"តែជេយ៍.....អឹម...."រាងតូចរកនិយាយបន្តតែក៏ត្រូវរាងក្រាស់ទម្លាក់បបូរមាត់សិុសីុរបស់ខ្លួនបំបិតមាត់តូចផ្កាឈូកមួយនេះមិនឲនិយាយបានទៀត ជុងវ៉ុនចាប់ផ្តើមលង់និងការថើបយ៉ាងផ្អែមល្ហែមរបស់អ្នកម្ខាងទៀតក៏លើកដៃទៅអោបករាងក្រាស់បឺតជញ្ចក់មាត់គ្នាទៅវិញទៅមកយ៉ាងផ្អែមល្អែម ជេយ៍មិនទុកដៃឲនៅទំនេរឡើយចាប់ផ្តើមរាវពេញដងខ្លួនជុងវ៉ុនរាងក្រាស់ចាប់ផ្តើមថើបដេញពីលើចុះមកក្រោមដោយមុនដំបូងគឺថើបត្រចៀកនិងលិថវាថ្នមៗដើម្បីដាស់អារម្មណ៍រាងតូចឲកាន់តែក្តៅពុះកញ្ច្រោល ជេយ៍ថើបមកដល់ដើមកសខ្ចីរបស់រាងតូចថើបផងខាំផងបានបន្សល់ទុកស្នាមជាច្រើនលើករាងតូចចំណែកដៃវិញក៏ចាប់ផ្តើមដោះលេវអាវរាងតូចម្តងមួយគ្រាប់ៗរហូតដល់អស់ក៏ក្រវាត់ចោលដោយមិនស្តាយស្រណោះចំណែកជុងវ៉ុនវិញបានអោបរាងក្រាស់មិនលេងទុកឲរាងក្រាស់ធ្វើអ្វីតាមចិត្តចង់ ជេយ៍បានចាប់លើកជើងរាងតូចឲមកកៀបនិងចង្កេះរបស់ខ្លួនជាប់ហើយចាប់ថើបមាត់រាងតូចម្តងទៀតតែម្តងនេះកាន់តែរោលរាលកាន់តែក្តៅទើបធ្វើឲរាងតូចទ្រាំមិនបាន

"ជេយ៍ហា៎អូនពិបាកទ្រាំណាស់..."ជុងវ៉ុននិយាយទាំងមុខក្រហមអស់ទៅហើយ

"ចង់ឲបងជួយមែនទេ...."ជេយ៍និយាយទាំងអង្អែលថ្ពាល់រាងតូចថ្នមៗ

""ជេយ៍បងកុំលេងសើចអី...អូនពិបាកក្នុងខ្លួនណាស់..."

"ប្រពន្ធអ្នកណាទេគួឲស្រលាញ់ដល់ហើយ..."ថាហើយមិនទុកយូរជេយ៍ក៏លើកបីរាងតូចដើរតម្រង់ទៅរកពូកហើយក៏ដាក់រាងតូចលើពូកថ្នមៗហើយក៏ឡើងទៅទ្រោមពីលើរាងតូចចាប់ផ្តើមថើបរាងតូចម្តងទៀតជុងវ៉ុនក៏ដូចគ្នាមិនរើអ្វីទាំងអស់មានតែលើកដៃអោបខ្នងរាងក្រាស់យ៉ាងណែនមិនលេងទៅណាឡើយហើយរឿងនេះវាក៏បានកើតឡើងម្តងទៀតហើយវាក៏ដូចរាល់ដងគឺអ្នកខាងលើមិនព្រមលេងរាងតូចដោយងាយៗឡើយ

ងាកមកមើលនាងតូចអីុជីនេះវិញបន្ទាប់ពីយករបស់នោះឲបងប្រុសខ្លួនរួចហើយក៏រត់មកបន្ទប់ខ្លួនយ៉ាងលឿនគ្រាន់តែចូលមកដល់ក្នុងបន្ទប់ភ្លាមនាងតូចរត់ឡើងលើពូកយ៉ាងលឿនទាំងអង្គុយមួយកន្លែងមិនទៅណាទាំងដែលក្នុងចិត្តនឹកគិតដល់ពេលដែលខ្លួនឃើញរាងតូចមុននេះ

"អាជីអើយអាជីមុននេះបងជុងវ៉ុនយកអាវបងជេយ៍មកពាក់មែនទេ....អាយយយ...ម៉ែអើយដូចក្នុងប្រលោមលោកចឹង...អាជីអើយហេតុអីឯងមានសំណាងបែបនេះហា៎....ដូចចាស់និយាយមែនថាឮមួយរយដងមិនស្មើរនិងបានឃើញម្តង...អាយយយយ...សប្បាយចិត្តណាស់វើយ..."នាងតូចនិយាយម្នាក់ឯងទាំងសប្បាយចិត្តប្រកាច់ប្រកិនពេញពូកតែម្នាក់ឯងមើលទៅយប់នេះដេកមិនលក់ទេ

ពេលព្រឹក

ពេលព្រឹកបានឈានចូលមកដល់ព្រះអាទិត្យចាប់ផ្តើមរះបញ្ចេញពន្លឺដ៏ស្រស់ស្អាតរបស់ខ្លួនដើម្បីទទួលយកថ្ងៃថ្មី ជេយ៍និងជុងវ៉ុនបានចុះមកខាងក្រោមតាំងពីព្រឹកអង្គុយលេងនៅបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវលេងតែពីរនាក់

"ជេយ៍អីុជីកម្រចុះមកម្លេស៎...."

"អីុជីហេស៎....បងក៏មិនដឹងដែររាល់ដងនាងភ្ញាក់លឿនណាស់...."

"និយាយដើមខ្ញុំហេស៎...."នាងតូចនិយាយតវ៉ាពីកាំជណ្តើរមក

"ហើយឯងយ៉ាងមិចនិងមើលមុខទៅដូចជាមិនបានបានដេកចឹង...."

"អត់ទេយប់មិញខ្ញុំដេកលក់ស្រួលណាស់ស្តីក៏មិនបានឮដែរ..."នាងតូចនិយាយបែបនេះចាប់ផ្តើមធ្វើឲជុងវ៉ុនអៀនទៀតហើយ

"ហើយចុះមកនេះងូតទឹកហើយនៅ...."

"ខ្ញុំហេស៎....ខ្ញុំជាអ្នកណាខ្ញុំគឺអាជីណាងើបពីដេកមិនងូតទឹកក៏ខ្ញុំនៅតែស្អាតដែរ...."នាងតូចនិយាយទាំងជឿជាក់

"ជឿជាក់ណាស់ណ៎...."

"ប្រាកដហើយខ្ញុំត្រូវតែជឿជាក់លើសម្រស់ខ្លួនឯងចឹងហើយ...."
——————
Admin oy 4ep sen na

Vote oy admin pg na 🙆🏻‍♀️