Hoseok Yoongi hyunga döndüm. Oda bana bakıyordu. Tek başımıza idare edebilirmiydik? Tabikide ben 17 o 18 yaşındaydı.
"tabiki idare edebiliriz" dedi yoongi hyung. "bizim yarın çıkmamız gerekiyor. Size bir miktar para bırakırız eğer yetmezse göndeririz yine." "tamam baba".
........................................ babamla annem elillerinde bavullarıyla evden çıkmışlardı. Açıkçası ben bu durumdan memnundum. Ama hoseok üzülmüş gibiydi. Onu biraz neşelendirebilirdim. Odasına doğru yürümeye başladım. O sırada hoseok un odasından gelen sesleri duydum (🙈🙉🙊). Kapısını çalmadan önce kulağımı kapısında dayamıştım. Dur bir dakika ne? Hoseok sakso mu çekiyordu!? (uff ben ne yazıyorum) daha sonra hemen geri odama döndüm. Sonra montumu alarak dışarıya çıktım.
SAPLAR Yoongi: Çocuklar bangtan Cafe de buluşalım.
Jin:şuna bak emredersiniz beyefendi. Neyse açım geliyim de pasta yiyim. Hesap senden. (eatjin)
Namjoon: hyung ben gelmesem olmazmı. Çok yorgunum.
Yoongi:olmaz.
...................................................................... "sonunda gelebildiniz. Hiç gelmiyiceksiniz sandım."dedim
" abartma yoongi namjoon un hazırlanması biraz uzun sürdü"
" iki buçuk saat hazırlandı yani. Neyse konumuza dönelim. Şimdi dökülün bakalım."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yine ben ve yine bir anda hikayeyi kesmek.) evet acaba yoongi neyden bahsediyor. Siz ne düşünüyorsunuz.
