Mga Naudlot na Pag-amin

Chapter 9

AUTUMN’S POV:

Boracay! Yieee! Sa wakas at makakapagbabad nanaman ako sa tubig! Hmm, maganda pa din naman ang Boracay kahit medyo mas crowded na sya di tulad dati. Isang linggo lang kami dito. Pano ba naman kasi, pasukan na ulit the following week -…-

After naming mag check in (But this time separate rooms na) eh nagpalit na kami ng swim suits at nagbabad na sa ilalim ng araw.

Naisipan nila Wilson na mag Volleyball. Boys vs. Girls sabi ni Keen. Ayaw ko talaga ng Volleyball sa totoo lang. Ang sakit kasi sa kamay at may higit pang dahilan.

 Three years ago kasi, dito din sa Boracay, habang nag vVolleyball kami eh tumama sa ilong ko yung bola. Sa lala nung nangyare eh kinailangan pa nila akong dalhin sa ospital. Buti nga at hindi ako napango eh.

Sumali pa din ako kahit medyo na trauma na ako. The more the merrier they say.

***

WILSON’S POV:

Sayang talaga yung Volleyball kanina. Kung hindi lang ako nasilaw sa kagandahan ni Autumn eh panalo na kami. Pero, naiinis ako kasi hindi kami magka team. Si Keen kasi. Pakiramdam ko eh nagsawa na sila sa pagtulong sakin. Torpe ko daw kasi at sayang daw yung efforts nila sa Vigan.

So, I guess I have to do this on my own. Kaso, malas ulit ngayon. We’re having our dinner kaso, di kami nasa iisang table. Yung table nung girls eh nasa likod nung table namin tapos yung pwesto ng upuan ko eh nakatalikod sa kanila. Kaasar! Hindi ko sya makita! Bakit pa kasi hiwalay sila. May pa girls talk, girls talk pang pauso ‘tong si Nyl.