6. Bölüm

267 47 1
                                    

 Servisten indim. Okul pantolonumun cebinden anahtarımı çıkardım ve kapıyı açıp içeriye girdim. Yerde kan damlaları vardı. Sessizce damlaları takip etmeye başladım. Bu olaylara o kadar çok alışmıştım ki bana normal gelmeye başlamıştı.

 Evde kimse yoktu. Annem ve Arda bu gece anneannemlere gideceklerdi. Dün gece anneannem biraz hasta olmuş annemde bu gece onunla kalmak istedi.

 Kan damlaları beni tavan arasına çıkarttı. Ümitsiz bir şekilde elimi kapının koluna attım ve kapı gıcırdayarak yavaşça açıkdı.  - Paranoyak korku filmlerindeki gibi-.  Gördüğüm manzara beni daha çok korkuttu.

 Sağ tarafta eski kitaplarla dolu tozlu bir kitaplık ve ufak tefek eşylar vardı. 

Sol tarafta ise ''KAN'' odanın tavanına bağlı bir halat ve odanın köşesinde duran bir sandık. İçerirye yavaşça girdim. Bu odayı ilk defa görüyordum ve etrafımı inceleme gereği duydum.

 Sandığa yaklıaştım. Kapağını kaldırmakta gerçekten zorlanıyordum.  Güçlükle kapağı açtım ve daha önce havalandırma camından bakarken gördüğüm kanlı elbiseleri gördüm. 

Sanırım babam etrafı toplamaya çalışmış ama başarılı olamamıştı.  Biran Elif'in bize geleceği aklıma geldi. Koşarak banyoya gittim ve temizlik için birkaç malzeme alıp şu kan damlalarından kurtuldum. Camları da açtıktan sonra odama çıktım.

Okul kıyafetlerimden kurtulmak için üzerimi çıkattım.  Sıra kıyafet seçmeye gelmişti. Beyaz omzu düşük t-shit ve siyah şortumu giydim. Şortlarımı çok seviyorum ve çeşit çeşit şortlarım var onları giyince kendimi iyi hissediyorum.

 Babetlerimi de giyip saçlarımı klasik ev topuzu yaptım.Kısaca rahat ev kızı olmuştum ve mutfağa indim. 

Elif şu kan olayıyla ilgili birşey anlamaz diye içimden geçirdim. Büyük bir bardak su alarak mutfak masasına oturdum. Artık bu evden babamdan, o odadan herşeyden tiskiniyordum. Annem eve gelince bu olaları kesinlikle ona anlatacaktım..

Arka cebimde olan telefonum titremeye başladı ve sandalyenin üzerinde hafif yan dönerek telefonumu çıkardım. 

Arayan babamdı. Gözlerimi devirerek telefonu açtım.

Akşam eve gelemeyeceğini. Tek kalmamda bir sorun olup olmadığını sordu. Bende Elif'in bize geleceğini bir sorun olmayacağını söyledim. Eve neden gelmeyeceği umrumda değildi. Aksine çok daha iyi olmuştu.

Telefonu kapadığımda kapı çaldı. Benden sandalyeden kalkıp kapıyı açtım. Elif gelmişti.

''Hoşgeldin kanka gir içeri.'' 

''Hoşbulduk kankacığımm.'' dedi o da gülümseyerek.

''Neden geç geldin hava karardı baya.'' dedim

''Geldim işte kanka eşyalarımı falan aldım.''

''Peki peki gel salona geçelim.'' dedim Elif'in çantasını dolabın yanında koyduktan sonra.

''Ee sizinkiler yok mu?'' dedi Elif.

''Annemle Arda anneannemde babam da bu gece gelmeyeceğini söyledi.''

''Oo yani evde tekiz.'' dedi gülerek ve salondaki koltuğa atladı.

''Ayne öyle.'' dedim koltukta arkama yaslanıp gülerek.

 KAAN VE UTKU


Utku da o gece Kaanlara gidecekti .Kaan va Utku çok iyi alaşırla bu güzden bütün sorunlarını birbirlerine anlatırlar.

ParanoyaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin