Paranoya

15.BÖLÜM

"Sakin ol kızım. Bunlar daha başlangıç. Pazılın parçaları yerine otursun sen o zaman anlayacaksın tüm bunları. Bakalım babanı mı haklı bulacaksın yoksa, o pislik anneni mi? "

"Görüş saati bitti, gidelim." dedi görevli polis.

İğrenç bir gülüşle kalktı masadan. Ben sinirden dolmuş olan gözlerimle babamı izliyordum. Utku elimi tutup dışarı çıkardı. Yol boyunca zırlamamdan sonra eve geldik.

Utku salona geçti ve oturdu. Hemen gidip kucağına koydum başımı.

Saçlarımla oynanmasını sevmezdim. Ama Utku'nun kucağına yattığımda saçımla oynamasını istdim. Annemi hatırlatıyordu başıma dokunulması.

"Ela'm..."

"Canım."

"Baban ne demek istedi sence son sözlerinde?"

"Bilmiyorum.Çok korkuyorum. Annemden de soğumaktan korkuyorum. Yapmamıştır değil mi Utku? Annem kötü bir şey yapmamıştır?"

"O kadar çok şey yaşadık ki Ela ben bi!e annemden şüpheliyim."

"Beni sakın bırakma Utku."

"Sen de beni Ela, sen de beni..."

"Bakben ne düşünüyorum biliyor musun? Sana saçma gelecek farkındayım, sen böyle şeyleri sevmezsin onun da farkındayım,"

"Hadi söyle artık," deyip kucağından kalkıp oturdum yanına.

"Genel evin müşterisi olacağız."

"Ne?!"

"Dur sakin ol. Şöyle olacak, sen genel evdeki kadınlar gibi giyineceksin. Bende takım elbise falan. Ela ve Utku gibi değilde Ahmet ve Ayşe gibi gideceğiz. Bana kalırsa çalışanlar bizen birşeyler saklıyor. İşleyişi, neler olup bittiğini daha yakında görmüş oluruz. Ne dersin?"

" Tanınırsak ne olacak ?"

"En fazla ne olabilir ki ? Orası senin, bizim. İstediğimiz şeyi yapabiliriz."

" Tamam, olur. Ama ben Ayşe ismini sevmem." deyip gülümsedim.

***

Siyah mini bir elbise. Dizden yaklaşık 20 cm yukarıda. Siyah file çorap. Kırmızı topuklu ayakkabılar. Ayakkabıyla aynı renk olan ruj ve ojeler. Bol makyaj iğrenç parfümler, işte karşınızda Alev Hanım...

" Sen takım elbise giyiyorsun da ben neden maymuna döndüm ?"

" Çünkü senin gibi giyinenlere bakıyor bu adamlar." deyip önüme geçti. Beni belimden çekip vücuduna bastırdı. Nefesi nefesime kaçıyordu.

" Ne yapıyorsun ?"

" Rujunun tadına bakabilirmiyim ?"

" Tabiki bakabilirsin sevgilim ." deyip gülümsedim. Dudaklarıma hamle yaptığı an kendimi geri çektim."

" Rujum çantamda aşkım. İstersen tadına bakmadan yiyebilirsim." dedim ve kapıya yönelip evden çıktım.

" Allah'ım sen gör şu kulunu. Ne hale geldim kaç aydır. Küçük bir öpücük başka birşey istemiyorum." dedi Utku yalvarışçı tavrıyla.

Utku elinde Ela'nın montuyla arkasından koşup ona yetişti. Montu Ela'nın sırtına koydu.

"Bu mini elbiseyle gezemezsin. Giy şunu önünüde kapat."

Arabaya bindik ve yola çıktık.

"Çalışanların yüzlerine pek bakmayacağız ki bizi tanımasınlar. Bir oda isteriz oraya yerleşince de geri kalan konuları konuşuruz." dedi Utku.